Bir kez daha o özel bayramı kutlayacağız.
Dünya’da çocuklara özel olan tek bayram.
Kim akıl edebilirdi?
Bir ülkenin kurucusu olmak bunun için yeterli mi?
Hangi yürek çocuklara bu kadar değer verebilirdi?
Tabii ki Atatürk’ün yüreği…
Sadece çocuklar için değil, gençler için, kadınlar için, tüm halk için çarptı o yürek.
Peki, bu bayramı bugün hangi çocuklar kutlayabiliyor?
İlk aklıma gelenlerden:
Her an bir sapık, bir tecavüzcü ile karşılaşıp hayatından bile olabileceği için ev ile okul arasında gidip gelen çocuklar mı?
O, bu, şu isimler altında açılan yurtlarda başlarına gelenleri sineye çekip gelecekleri kararmış çocuklar mı?
Ana babası ayrılmış bir oraya, bir buraya savrulmak zorunda kalan çocuklar mı?
Oyalansın diye küçük yaştan itibaren tüm gün ekran başına terk edilmiş çocuklar mı?
Boğaz tokluğuna işçi sıfatıyla çalıştırılan çocuklar mı?
Dilenci mafyasının eline düşen uyuşturulmuş, bedenine zarar verilmiş, dilenmek zorunda bırakılan çocuklar mı?
Kâğıt mendil satan çocuklar mı? Araba camı silen çocuklar mı? Yani bunlar için kırmızı ışıkta bekleyen çocuklar mı?
Hapishanelerde annesiyle günyüzü görmeden yıllarını geçirmek zorunda bırakılan çocuklar mı?
Kabiliyetli, zeki olduğu halde istediği okullarda, istediği koşullarda eğitim göremeyen, zorunlu eğitime tâbi tutulan çocuklar mı?
Hayatının anlamı test çözmek yapılan çocuklar mı?
GDO’lu ama allanmış pullanmış abur cuburlarla, fast foodlarla kandırılan çocuklar mı?
Düzetilmeyen çevre koşulları yüzünden yaşıtlarının yaptıklarından geri bıraktırılan engelli çocuklar mı?
Yurt dışından gelecek ilaçlarını ücretsiz almak için ömürlerinden gün tükenen çocuklar mı?
Zengin ailelerde şımartılıp şımartılıp karaktersiz yetiştirilecek çocuklar mı?
Zorla bekâret kontrolüne götürülen çocuklar mı?
Babası, dedesi yaşında adamlarla evlendirilen çocuklar mı?
Tecavüzcüsüyle evlendirilmek istenen çocuklar mı?
Ya da başına tecavüz gibi bir olay gelse, yaşamı, aile meclisinin alacağı kararın ipoteği altındaki çocuklar mı?
Daha anne karnında yetim kalmış şehit çocukları mı?
Okula gitmek için saatlerce ayağında terliklerle yürümek zorunda kalan çocuklar mı?
Benim aklıma bir çırpıda gelen çocuklar bunlar… Daha hangi çocuklar var diye düşünebilirim ama düşünmek istemiyorum.
Darlandım…
İsterseniz siz ekleyebilirsiniz. Kim bilir hangi mağdur çocuklar gelir aklınıza biraz düşününce?
Velhasıl bu ülkede çocuk olmak, en az kadın olmak kadar zor!
Ve bu koşullarda çocuk bayramı kutlamak…
Ceyda Sevgi Ünal
|