Üç yıl olmuş bu sorun üzerine yazalı. Konu hâlâ devam ediyor ne yazık ki.  Kazanın altı yakılmış bir kez.
Baksanıza; yine zeytin ağacıyla ilgili tasarı mecliste.  Bir dekarda on beşten az zeytin ağacı varsa o saha zeytinlik sayılmayacak. Ve…
Bu tasarı 7. kez geliyor gündeme. Bizim zeytin ve ürünlerinin faydaları hakkında yazmaktan kalemimiz tükenip dilimizde tüy bitti. Yani biz tekrardan bıktık ama tasarının pişirilip pişirilip önümüze getirilmesinden bıkılmadı.
Zeytin fiyatının alıp başını gittiği, bir litre sızma zeytinyağının kırk lira olduğu içinde bulunduğumuz koşullarda, toplum sağlığının düşünülerek en sağlıklı besin olan zeytin ve ürünlerine hak ettiği değerin verilmesi gerekiyor aslında.
Hayır, bir de Sanayinin Geliştirilmesi ve Üretimin Desteklenmesi başlıklı bu kanun tasarısının içeriğinde, dokuz üyeden beşinin uygun görmesiyle işleme geçilmesine karar verecek Zeytinlik Sahaları Koruma Kurulu oluşturulması var. Bu kurul uygun gördüğü zeytinliği kamu yararı kararı alınmış yatırımlar için yatırımcılara sunacak. “Koruma” sözcüğü ile zeytinliklerin bazı kıstaslara göre ortadan kaldırılması nasıl bağdaştırılır onu anlayamıyor insan. Madem bir dekarda 15 ağaçtan az olan yerler var; o dekara yeni zeytin ağaçları dikilsin tam bir zeytinliğe dönüştürülsün ki koruma nasıl oluyor görelim. Yani yok etmek değil, geliştirmek, devamlılık sağlamak olmalı çözüm.
Rahat bırakılsın halk arasında “ölmez ağaç” denilen kadim zeytin ağaçları. Sere serpe yaşasınlar o esrarengiz gövdeleriyle kıyamete dek. Kur’an’da değer verilip üstüne ant içilen bir ağaçtan bahsediyoruz burada. O ağacın gönlümüzdeki yeri çok yüksek olmalı. Ama yok! Ne kadar zeytinlik ortadan kalkarsa yerine o kadar işletme, tesis sanayileşme adına kurulacak.  Evet, bir ülke için sanayileşme çok önemli. Yatırımcı, girişimci ve sanayicilerimizin çoğalmasını hepimiz isteriz. Ve bu konu için çözüm bulunmasını da. Ama bu çözümün zeytin ağaçları, zeytinlikler odaklı olmasına karşıyız. Sanayileşme, üretim reformu için heba edilecek zeytin hakkı için 7. Kez “Durun!” diyoruz.
Üstelik de bu kez yine bu önemli konu, konunun asıl ilgilisi Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı yerine Sanayi Bilim Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı nezdinde Sanayi Ticaret, Enerji, Tabii Kaynaklar, Bilgi ve Teknoloji Komisyonu‘nun kararına bağlı olarak kanunlaşma yolunda. Yani tarımda önemli oranda söz sahibi olan zeytin gibi bir ürün, sanayiye kurban edilecek.  Eğer bu tasarı kanunlaşırsa, yetkiler valiliklere devredebilecek. Son karar valiliklere, onların başkanlıklarındaki kurullara kalabilecek. 
750 bin aileye ekmek kapısı olan barış sembolü zeytin dallarının başları öne eğilmesin.
Üç yıl önce kökünden sökülen 6.000 zeytin ağacı yetmedi mi?
Zeytin ağaçları yok edilmesin…
Sanayileşelim derken, şu anda bile fiyatı bütçemizi zorlayan zeytin ve ürünlerini ithal eden ülkeler arasına girmeyelim.

 

Ceyda Sevgi Ünal