|
Adam kararlıydı bugün bu işi halletmeye. Şimdi elinde kumanda, üzerinde pijamalarıyla televizyonun karşısında olmayı istese de.
Kadınlardan biri sızlandı.
* Gezme diye getirdiğin yere bak! Kaç saattir buradayız.
Diğeri hiç yapmadığını yaptı onu destekleyerek
* Evet ya, dönelim. Çocuklar merak eder.
Öğleden beri süt liman denizle aynı sükûneti paylaşıp ağzını sadece sigara ve simide açan adam, ellerini göğsünde kavuşturarak
- Dönemeyiz dedikten sonra var gücüyle asıldı küreklere, hedefi ufukmuşçasına. Geldiklerinde tepede olan güneş, denizle oynaşmaktan yorulmuş, yavaş yavaş partneriyle vedalaşmaktaydı
Kadınlar çift kişilik koro misali aynı ağızdan,
* Neden?
* Bugün burada aranızdaki meseleleri halletmeden eve dönmeyeceğiz.
Karşısında oturan iki kadın bakıştı; Celil'in ağzından çıkan laflara yükledikleri anlamları birbirlerinin gözlerine taşıyarak…
Ooo… Şimdiye dek hiç ilginç gelmemişti bu tipler; ama eğlenceli olacağa benziyor diyerek tek düze geçen gününde bir canlılık aradığını belli etti deniz.
Düşündü adam, Serap, Sevgi ve Serdar'ı. Onlar doğsun diye annesi köyden Esma'yı kuma diye getirince başlayan hengameyi…
Nuran, simidinin son parçasını attı suya; etrafta uçan bir martı kalmamasına aldırmayarak… Denizin, maviyle yeşili birleştirip kenarı beyaz oyalı dalgalarda özgürleşmesini seyretti bir müddet. Huzuru bulan bakışları Esma'nın yüzüne döner dönmez nefrete dönüştü.
* Hep bunun yüzünden, dağdan geldi bağdakini… Cümlesini tamamlayamadan atladı Esma,
* Esas sen bize rahat vermiyorsun be. Bütün gün neler çektiğimizi bir bilsen Celil.
Adam, akşamları eve gelince kadınların gündüz birbirlerini hırpalamasından oluşan morluk ve çiziklerin üstünden geçip onları nasıl sabitlediğini karşısındakilere hatırlatarak,
- Aslında sizi artık dayak değil, şu denizin dibi paklar diye tehdit savurdu.
Nuran, madem eteklerdeki taşlar dökülecek artık susmayacağım düşüncesiyle
- Bütün bunlar ananın yüzünden. Daha çok çekeceği var, öyle felç olmakla kurtulamaz günahlarından. Çok ahımı aldı der demez Celil, Nuran'ın geçmişini bir güzel anarak,
* Anamın adını ağzına alma karı, zaten elini değdirmiyorsun zavallıya
Denizi yalayarak hızla çıkan Celil'in sağ tarafındaki kürek, Nuran'ın kafasını tutturamasa da omzuna kuvvetlice indi
- Bütün iş ben de zaten. Ananı yıka, doyur, altını al. Çocuklar, yemek, çamaşır, bulaşık. Nuran'ın bütün gün elinde kumanda o kanal senin, bu kanal benim.
* Yapacaksın tabii, zırt pırt doğurma sende kızım diyen Nuran, bir eliyle göğsünü aşağıya doğru sıvazladı. Oh canıma değsin mesajını alan Esma,
* Bundan sonra ağır iş yapmam zaten. Şimdi söylüyorum, ben yine gebeyim.
Sadece kayığa hafifçe vuran dalga sesi duyuluyordu aniden bastıran suskunluğun ortasında. Celil'in donuk yüzüne gelen şaşkınlık ifadesi birkaç saniyede gülümsemeye terk etti yerini. Bir sigara daha yakmak istedi. Pakettekiler, sandalın içine birer ikişer düşüverdi titreyen ellerinin arasından
* Niye daha önce söylemedin gülüm bana bunu? Ne zaman doğacak? Annem duyunca ne çok sevinecek. Hemen dönelim.
- Gebe falan değil, ya! Geçen gördüydüm adetli pamuklarını. Yalancı bu!
Duyduklarına inanamıyordu. Bir de hamilelik çıkmıştı ortaya. "Dur bakalım daha neler olacak, bugün bana iyi eğlence var. Arada istiyor böyle şeyler, canım. Bütün gün o dalga senin bu dalga benim kıyı kıyı gez. Monoton hayatımda bir renk oldunuz bugün ya. Ne diyeyim sağ ol millet" dedi deniz.
Sandalı sahil yönüne çeviren Celil, aldığı bebek haberiyle batan güneşin ılığına sırtını vermenin hazzını birleştirmiş; bir heves, kürekleri daha hızlı çekerken aniden ellerini ayırdı onlardan.
- Yeter ya! Adamın sevincini kursağında bırakıyorsunuz. Anlaşın diyorum; ama halinize bakılırsa sizden bir bok olmaz. Kızım, sen emin misin gebe olduğuna?
- O nasıl soru ya? Valla fena oluyorum,
Celil, başını arkaya atıp gözlerini kapatan Esma'nın yanına gitti yavaşça. İteledi Nuran'ı. Başörtüsünü çözdü Esma'nın, yeleğinin ve kollarının düğmelerini açtı. Denizden bir avuç su aldıktan sonra elini silkeledi; yüzünü, bileklerini sıvazladı kadının.
- Tamam gülüm, tamam Esmam geçti, geçti.
Nuran midesinden boğazına kadar çıkan bir acıyla nefes nefese kaldı
- On tane de doğursan nikah bende. Kötü bir karı olsam, fişçiklerim Celil'i attırırım seni evden.
Kendine gelen Esma'nın yeşil gözleri koyulaşmaya başladı. Burun delikleri bir açılıp bir kapanırken titreyen elindeki işaret parmağını Nuran'ın gözüne sokarcasına salladı.
- Hıı, çok yaparsın. Adamın senin yanına uğradığımı var?
Doğru söylüyor diye geçirdi içinden kadın. Ne zaman Esma adetli, ne zaman loğusa; o zaman, hasret kaldığı erkek teni dayanırdı Nuran'ın bedenine. Ömrü, Esma'nın artık günlerini beklemekle geçmiyor muydu? Düşüncelerinden sıyrıldı devam eden laflarla,
- Dağdan geldin falan diyorsun da meraklısı değildim. Celil'in anası görücülüğe gelmeseydi sevdiğime varacaktım; olmadı işte.
Nuran'ın, yüzü aydınlandı birden. Eline geçen fırsatı en iyi şekilde değerlendirmek için haykırdı,
- Kim kız o? Duy bak Celil, elin orospusunu sana karı diye getirmiş anan. Herifle oynaşmış oynaşmış, gelmiş senin koynuna girmiş
Namus kavramına girince işlerin değişeceğini hissetti deniz. "Biraz şunları sallarsam kayığın havası değişir" diye düşündü; yolladı orta boy dalgalarını. Üçü de hissetmediler bile gelenleri…
Celil'in yüzü tekrar donuklaştı. Bir hışımla çarptı kürekleri denizin suratına. Uzun bir duman yolladı havaya, ortası sararmış gür bıyıklarının arasından. Ardından bir uzun daha… Kızarmaya başlayan suratındaki çipil gözlerini açarak
* Doğru mu bu? Yavuklun var mıydı? Söyle!
- Yok valla, bakışıyorduk sadece.
- Yalan Celilim. Evleneceklermiş, duymadın mı?
- Sus Nuran! Söyle, ne halt ettin o adamla? Nerelerini ellettin? Daha neler yaptın? Kim bu deyyus?
* Ben bir şey yapmadım ya.
- Yalan Celilim yalan. Bak sana söylüyorum, o çarşaftaki kana da inanma. Kim bilir ne katakulli yaptı bu sana?
Esma ayağa fırladı aniden. Sandala ilk bindiğindeki ürkekliğini unutmuş, bağıra çağıra konuşmaya başlamıştı
- Siz ne diyorsunuz ya? Kız oğlan kız geldim ben. Karnımdaki bebe üstüne yemin ederim
-
Ben demiştim" dedi deniz. "Namus meselesi karıştı işin içine bir kere; hayırdır inşallah. Varlığını hissettirmenin yolunu bulmalıydı. "Şeytan diyor; alaşağı et bunları" fikrini hemen savıverdi aklından.
* Karnındaki bebeymiş! Ne malum senden olduğu Celilim?
"Yılların intikamı işte böyle alınır" ifadesinin yüzünü kaplamasına aldırış etmeden söyledi Nuran bunları, bir yandan Esma'yı iteleyip kakalayarak.
* Ya sen nasıl bir insansın abla. Açtırma ağzımı şimdi benim.
* Aç da görelim.
Esma iki elini beline koyarak şirret bir ifade ile
- Kasabı anlatayım mı?
* Ne diyorsun sen kız, ne kasabı?
Nuran, kasap lafını duyar duymaz lafın nerelere varacağını hissedip anlamazlık numarası ile durumdan sıyrılmayı düşüne dursun,
* Bakışmalar, paketleri alırken ellerinizi birbirine değdirmeler falan
Kadın, kasapla bahsedilen durumdaki hissettiği ürpertiyi anımsadı bir an. Hemen kendini toplayarak
- Bana bak bana, ben şimdi diye hışımla ayağa kalktı; kendisine aldırmadan konuşmasına devam eden Esma'nın üstüne hamle yapmak üzere.
- Arada espriler, kıkırdamalar gırla. Mart kedisinden betersin be.
Nuran, "tabii" diye geçirdi içinden "hanımın tuzu kuru, ben kadın değil miyim be? Sen Cemil'in altında, ben yorganın. Nasıl geçiyor gecelerim benim, kim biliyor?" Daha fazla kendini tutamayıp kıpkırmızı olan yüzünde büyüyüp tükürük saçmaya başlayan ağzı ile okkalı bir küfür savurarak Esma'nın saçlarına hücum etti. Bu kez gelen kürek, hedefi şaşırmayıp ikisinin de kafalarına teker teker indi. Acıyla kıvrandılar.
Bu kadınlar birbirinden betermiş be! Zavallı adam diyen denizi tasdiklercesine bağırdı Celil
* Köyde de, İstanbul'da da boynuzlu boynuzlu gezdirdiniz beni ha? Namussuz şerefsizler!
İki kadın birbirlerinin koluna girdiklerini Celil'in cebinden çıkan bıçağı görünce fark ettiler. Söylediklerini yalanlamayı düşünseler de vazgeçtiler. Bıçağı sandalın ortasına koydu adam. Pakette son kalanı da yaktı; derin bir nefes çekti. Hiç konuşmadan dudaklarını bir sigara içimine teslim etti.
"Fırtınadan önceki sessizlik" dedi deniz. "İyi bilirim ben bunu"
Adamın inip çıkan göğsü ile titreyen kadınlar arasındaki gizli ritmi gördü güneş, kalan son ışınını toplarken. Sandal ve kürekler, biraz sonra başlayacağını tahmin ettiği hüzzam makamının enstrüman parçaları olacak gibi geldi ona. Artık locayı ay ve yıldızlara terk etme zamanıydı. Nasıl olsa protokolde deniz vardı; yarın ondan alırdı haberleri
Celil, o şartlarda kendisinden beklenmeyen sakin bir üslupla ikisini de artık istemediğini söyledi kadınlara: Nuran köye dönecek, Esma bebeği aldıracaktı. Ayrıca çocukların kendisinden olup olmadığına da baktıracaktı.
Duydukları karşısında kadınlar birbirlerine sarılarak yüksek sesle ağlamaya başladılar. Artık başı ağrımaya başlayan deniz, bir an önce onların kıyıya ulaşması için kayığı ittirmeye, dalgalarını rahatça yarması için küreklere yardım etmeye başladı.
Bir müddet sonra, Celil durdu. Sigara aradı ceplerinde. Bulamadı, küfür ederek başını ellerinin arasına aldı. Nasırlı elleri ile saçlarını yolarcasına çekmeye başlamış, ağlıyordu. Kadınlar, gözleriyle "bütün bunlar senin yüzünden" mesajını sessizce yolluyorlardı birbirlerine, Kocalarını hiç bu halde görmemişlerdi
Daha önce de benzeri yaşanan sessiz dakikalar ardı ardına eklendi birbirine. Herkesin iç hesaplaşma yaptığı yüzünden okunuyordu. Günün bitmesiyle çöken akşam hüznü, sandaldaki hüznün yanında sönük kaladursun bıçağa uzanan bir el, kendinden geçercesine bileklerine üst üste derin kesikler atmaya başladı. Damarlardan fışkıran kan, özgürlüğünü kutluyordu. Sandaldakilerden biri atıldı "ne yapıyorsun, kendine gel" diyerek; ama ne onu durdurabildi; ne de
- Allah kahretsin! Yeter! Dayanamayacağım artık bitsin bu çile. Hepiniz rahat edin bensiz. Kıçınıza kına yakın. Hakkım haram olsun; hayatımı mahvettiniz diye bağıran, diğerini… Her şey bir anda olup bitti. Yüzüne koca bir tokat gibi çarpan vücutla sarsıldı deniz.
İrkildi… Böyle bir şey beklemiyordu. Kendini toparlayamadı başına gelenin şaşkınlığından. Oysa saatlerdir şahit olduğu tartışmalara, avaz avaz bağırmalara, birbirine yapılan hamlelere, kafalara inen küreklere alışmıştı. Sandaldakinin donmuşluğunu paylaştı bir müddet. "İmdat diye bağırması niye? Neden çırpınıyor ah ettiği hayata dönmek için" düşünceleri hızla geçti zihninden sularında debelenen için.
Eli ayağı kesildi, kala kaldı öylece. Şu batıp çıkana mı yansın, yoksa yanında can çekişene mi düşüncesiyle acıyarak baktı sandalda kalana. Duyduğu canhıraş feryatlar, saatlerdir şikâyet ettiği seslerden utandırdı onu. İkisi de çaresizdi. Kayıktaki isyan ederken; kabullendi deniz misafirini… Ölümlüye bağrını açtı. Sardı sarmaladı; uykuya yatırmaya hazırladı onu.
|
.jpg)
.gif)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg){kind=small}
Ekleyen: Sevgi Ünal 
Tarih: 19.11.2012 
İzlenme: 
Yazdır:
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
(1).jpg)
