14 Şubat nasıl bir günse konuşmalar, etkinlikler bir ay önceden başlar.
Tektaş satıcıları için en kârlı gündür. Dikkat ederseniz kuyumcu diyemiyorum 14 Şubat için onlar tektaş satıcısıdır artık. Reklamlar alır başını gider. Yok, tektaşın yanına şunu veriyoruz, bunu veriyoruz diye gaza getirmeler kulağımız, gözümüz vasıtasıyla yapılıp durulur.
Çiçek satıcılarının da bayramıdır o gün. Özellikle gül revaçtadır. Bir gün önce alsan olmaz, 14 Şubat'ta alsan kazık yersin. Çaresiz gününde alınır tabii. Yılın en mağrur gününü yaşarlar çiçekçiler o gün. Sen gülü alırsın ama o burnundan kıl aldırmaz…
Muhabirler sokakta önüne gelenin ağzına dayarlar mikrofonu. İşte 14 Şubat hakkında düşüncelerimiz neymiş falan. Gençler sırıtırken orta yaşta olanlar yani hayat gailesinin çarklarına takılmışlar muhabiri atlatmak için adımlarını hızlandırır. Yaşlılar ise bu durumdan en memnun olanlardır. Kendi zamanlarında böyle adetler olmadığı için bir yandan sevinir bir yandan kıskanırlar ama övünerek nasihat vermeyi de ihmal etmezler. Bir günle olmaz bu işler, bakın bizim evliliğimiz yarım asrı devirdi, şimdiki gençler diye bir başladılar mı…
Sevgilisi olmayanlardan duyulan kahırlar şu 14 Şubat gelip geçse de bir rahatlasak dedirtir insana. Feryat figan olurlar; yok da yok diye. Kardeşim yok dersen yok olur tabii; bunu öğrenmedin mi? Evrenden geri dönüyor sana o feryatların. Biraz kuantum düşünce tekniği falan öğrenin…
Sevgilisi olanlarda da bir hava bir hava. Sarmaş dolaş fotoğraflar. Altında aşkımlı canımlı mesajlar. O gecenin kutlama resimleri. O göğsünü kabartırken sen gözünün dibine kadar soktuğu tektaştan gözünü zor korursun…
Birileri de gerçekten o gün sevgilisi olsun diye dört döner. Arkadaşlarına sorar. Arkadaşlık sitelerine girer. Yani o gün için mutlaka sevgilisi olmalıdır. Başka yolu yoktur. Bulur da tabii. Ee, arayan bulur demişler. Son zamanlarda günlük ev ilanlarının artması da böyle günlük sevgili arayanların sayesinde belki de…
Bazısı sevgilisinden 14 Şubat'tan birkaç gün önce sudan sebeplerle ayrılır. Hediye almaktan kurtulmaktır maksadı… Bu kişilerin bir de evli versiyonu vardır. Sevgililer günü de neymiş, bize her gün sevgililer günü, kapitalizm dayatması bunlar canım falan diye kıvırırlar…
Başını kuma sokanlar ise sanki günlerdir 14 Şubat meselesi konuşulmuyormuş gibi davranır. Bilir bilmesine, duyar duymasına, görür görmesine ama duvar olur mübarek; ister sevgilisi olsun, ister karısı, isterse hiçbir şeyi olmasın…
Bir de yalnızlığı meslek edinenler vardır. Onlar için 14 Şubat'ta yalnızlar gecesi düzenlenir genelde. Bu yalnızlar da güya 14 Şubat'ı protesto etmek için giderler geceye ama gözleri fer fecir okur…
Bunların yanında sokaktan koparılmış bir kır çiçeği bekleyen ve kır çiçeği de götürse sevgi ile karşılanacağını bilenler de vardır…
Ama bir de bazı tipler vardır ki…
Allah tan 14 Şubat aynı zamanda Dünya Öykü Günü ya, gerisi beni ilgilendirmiyor; ben ahvali yazar bırakırım deyip öykülerine sarılan…
Bendeniz gibi…
Bir Demet Nergis'te ki FARK adlı öykümde buluşmak üzere…
|