24 Temmuz Basın Bayramı/Gazeteciler Günü
Adı var kendi yok günlerden biri.
Sevinçten uzak, hüznün tam ortasında
Parmaklıklar ardına atılanlar
Yandaş basındaki coştukça coşan haller
Basına tehditler, aşağılamalar
Omuzlarında koca kameralarla gün boyu koşturanlar
Çapulcularla birlikte TOMA ile ıslanmış, gaza bulanmışlar
Basının milletin müşterek sesi olduğunu unutanlar
Penguenlerle akraba olanlar
Özgür basın eşittir özgür toplum kavramını anlamayanlar
Gazeteciliğin her an her yer mesleği olduğunu bilmeyenler
Savaşta, selde, yangında, karda, kışta durmadan çalışanlar
İki ara bir derede haber yetiştirenler
O yüce sesleri kurşunla, bombayla susturduğunu sananlar
Kalemden bu kadar korkanlar
İstiklal Caddesi'nde iki polisin arasında çaresizce Press Press diye bağıran
Cezaevindeki çocuk tecavüzlerini yazdığı için tutuklanan
Ve "ben niye rahat yazamıyorum?" düşüncesi
Aklımdan hiç çıkmıyor bugün.
Düşündükçe düşünüyorum
Düşünmeye yasak konamıyor ne de olsa
Yeter ki kağıda, söze dökülmesin değil mi?
Sevgi ÜNAL
|