|
Başkent Ankara başlangıçta modern bir kent olmaya adaydı.
Mustafa Kemal böyle olmasını istiyordu.
Cumhuriyet’in başlangıç planları pek tutmadığı için, modernlik konusunda da Başarlı olunamadı.
Beton yapılar, geniş yollar, metrolar, toplu taşım araçları, parklar, AVM’lerin mantar gibi her yerde ortaya çıkması bir kenti modern yapmaz.
Öncelikle kentin yöneticilerinin modern dünya görüşü bulunmalı.
Kentte yaşayanlar da modernliğe yatkın olmalı.
Ankara’da bunların ikisi de yok.
Ankaralı kendisine sunulanı afiyetle yiyor. Hatta “yetmez daha kötüsü olsun” diyor.
Ya da olumsuzluklar ve kendisini rahatsız edenler karşısında susmayı yeğliyor.
Birkaç küçük örnek vereyim:
Zafer çarşısı sökülüp yeniden yapıldı.
Eski çarşının bir sıcaklığı ve anlamı vardı. İkisini de yok ettiler.
Yeni haliyle susuz hamama benzedi.
Sadece görüntü bozukluğu olsa siyah gözlük takar gezeriz.
1-Koca çarşının içinde tuvalet yok. Var ama yok. Çarşı açıldığından beri tuvaletler açılamıyor. Belki de büyük bir devlet töreni ile açacaklar.
2-Dükkanlarda havalandırma bulunmuyor. Birkaç esnaf oksijensizliğe bağlı bir krizle ölürse belki havalandırma düşünülür.
Belediyelerin açıklama yapma alışkanlığına her zaman gülmüşümdür. Öyle bir açıklama yaparlar ki içinde konuyla ilgili açıklama yoktur. Şimdi bu konuda da “ çarşının havalandırması vardır” açıklaması gelir. Dükkanın kapısı kapandığında içine yararı olur mu işte bu açıklama ister.
3-Zafer çarşısının içinde inanları oturup çay içeceği bir yer vardı. Oraları söküp attuılar ve yenisi yer sorunu olmadığı halde yapılmıyor.
4-Zafer Çarşısının yürüyen merdivenleri çalışmıyor. Onların basmaklarına birer saksı çiçek konulsa giriş daha güzel görünür.
Ve bir başka sorun:
Ankara’daki otobüs durakları taksilerin işgalinde.
Adamları uyaranlara çok rahat yanıt veriyorlar:“Biz her yerde dururuz”
Ortada ne trafik polisi var ne de zabıta.
Ankara’daki trafik polisleri birden yok oldular.Arada ışıkları da kimse takmıyor.
Trafik de bir kural daha vardır. Kavşaklara, üst geçitlerin yan yollarına, dönüşlere araç park edilmez. Eskiden bu mesafe 30 metreydi ben 10 metreye razıyım.
Oysa tam köşeye araçlar konuyor ve otobüsler dönemiyor.
Kısacası Ankara’nın trafiği ile kim ilgileniyor?
Bir diğer sorun :
Özel halk otobüsleri yaşlılık kartını tanımıyor.
İki gün önce bilet kesene bu yaptığınızın 200 bilet cezası var , diye uyardım.
“Amca paranı ver sırada bekleyenler var” dedi.
Emir, kural falan tanımazlarmış.
İstanbul bunu çözmüş. Halk otobüslerine kart okuma makinesi koymuşlar. Okutup geçiliyor.
Hatta tuvaletlerde de aynı okuyucu var, yaşlılar para ödemiyorlar.
Gelelim belediyenin toplu taşım araçlarına.
Araç şoförleri belediye personeli değiller. Şirketlerden kiralanıyor ve ortaya salınıyor.
Gidecekleri yolu bilmiyorlar, yolcular tarif ediyor. Durakları bilmiyorlar yolcular görebilirse koşuyor yoksa en az 30 dakika daha bekliyor. Son durağa kadar her duraktan geçmek zorunda oldukları halde otobüste yolcu yoksa sona yakın duraklara uğramamak için kestirmeden gidiyorlar ve son durak yönüne gitmek için bekleyenler ağaç oluyor.
Bunları kimseden duymadım ben yaşadım.
Özetlersek Melih Başkan Ankara modern bir kent değil.
Senin çok inatçı olduğunu biliyorum istersen başarırsın. Ama lütfen ayrıntıları ıskalama.
|
.jpg)
.gif)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg){kind=small}
Ekleyen: Orhan SELEN 
Tarih: 25.11.2016 
İzlenme: 
Yazdır:
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
(1).jpg)
