Eskiden dostluklar önemliydi. Önemin çok ötesinde “ değerliydi”.
Darbeler geldi, mertlik bozuldu. Darbe kahpeliktir.
Dostluk çok miktar da mertlik ister. Darbe kalleşliktir.
12 Eylül kahpe ve kalleşleri “pişmanlık yasası” çıkardılar.
İnsanlar çıkarları için komşularını, çalışma arkadaşlarını, en yakın dostlarını ihbar etmeye başladılar. Dostlukların kitlesel ölümü o zaman başladı.
Eski günler hatırlansın diye dostluk üzerine söylenenleri derledim.
* *
Gerçek dostluk sağlıktan farksızdır.
Kıymeti, ancak elden gittikten sonra anlaşılır.
* *
Arkadaş bir kavgadan sonra her şeyin bittiğini düşünür.
Dost ise tekrar arar.
* *
Bir dostun üzüntüsünü herkes paylaşır.
Fakat dostun başarısına içtenlikle sevinmek bir ruh asaleti gerektirir.
* *
Gerçek dost kusurlarınızı çekinmeden yüzünüze söyleyebilendir.
* *
Arkadaş zaaflarınızı öğrenir ve onları kullanabilir.
Dost zevklerinizi öğrenir ve onlara hitap eder.
* *
Arkadaş zaaflarınızı bilirse başınıza kakar.
Dost zaaflarınızı bilirse örtmeye çalışır.
* *
Dostluk, birlikte olduğunuzda hiç söz etmeseniz bile ne kadar güzel sohbet ettiğinizi düşünmektir.
* *
Arkadaş sıkıntınız olmadığında yanınızdadır.
Dost sıkıntıda olduğunuzda yardıma koşar.
* *
Zayıfların kini dostlukları kadar tehlikeli değildir.
* *
İyi dostlukla hesapsız kurulur.
* *
Dostları sık sık görmek gerekir.
Çünkü üzerinde yürünmeyen yolları diken ve çalılar kaplar.
* *
Felaket, kabarık dost sayısını sıfıra indirir.
* *
Kahkahaları tebessümlere tercih etmemelidir.
Kahkahalar duyulmak için atılır.
* *
Dost acı söyler, derlerse de doğru değildir. Dost gerçekleri söyler.
* *
Dostun attığı gül, düşmanın attığı taştan fazla acı verir.
* *
Dostlardan hatırlamalarını beklemeyin.
Onlar asla unutmazlar.
* *
Dostluklar para gibidir.
Elde edilmesi kolay kazanılması zordur.
* *
Kusursuz dost arayan, dost bulamaz.
* *
Dostu olmayan insan acınacak durumdadır.
Bundan daha acınacak durumda olan ise dostunu yitirendir
* *
|