Kilis Yardımlaşma derneği  

Sevgisiz dostluk olmaz!

Devamı  

NEVİN BALTA'NIN SON
KİTABI YAYINLANDI

 Devamı 

 Orhan SELEN

Devamı

Siyasal partilerin demokratik siyasal yaşamın vazgeçilmez öğeleri sayılması yanında, Anayasa’ya, yasalara uygun çalışmaları ve demokratik gereklere uymaları zorunluluğuna ilişkin Anayasa öngörüleriyle Siyasal Partiler Yasası’nın ilgili kurallarını gözardı etmeleri eleştirilmiyor, kurallara uygun davranmaları istenmiyor, tersine partilerin kapatılmasının güçleştirilmesi ve olanaksız kılınması yolunda görüşler, öneriler açıklanıyor. Siyasal partiler çoğunlukla kendini kapattırıyor. Yasal gereklere aykırı davranış yanında bilerek-isteyerek suç sayılacak söylem ve eylemlerin ortamı oluyorlar. Dincilik ve ırkçılık gibi. Çoğu da kendilerinin aykırılıklara düşeceği görüşünde olduğundan kapatma yaptırımının kendilerine de uygulanmaması için anayasa değişikliğine destek veriyor. 2001 yılında yapılan anayasa değişiklikleriyle kapatılma için 6 oy 7’ye çıkarıldığı gibi Mahkemenin odak sayma takdiri-yetkisi iyiden iyiye sınırlandırılarak karar alma güçleştirildi. Siyasetçilerin bugünkü nitelikleri, ülkenin bugünkü durumu karşısında kapatmanın kaldırılmasının sonuçlarını nasıl karşılayacaklar bilinmez. Demokrasi kötüye kullanılarak terör ve anarşiye prim verilmektedir. İktidarın anlamsız “açılım” inadının ülkemize pahalıya mal olacağı anlaşılmaktadır. Bölücülerin anayasaya, yargıya saygısız yaklaşımları, ayaklanma olaylarının sokaklarda ve alanlardaki yıkımı yetmiyormuş gibi konutlara, orduevlerine, işyerlerine, Türk Bayrağına saldırıları, ayrı ulustan ayrı yurttaşlar gibi, ayrı ülke, ayrı başkent gibi Diyarbakır’da kümeleşme, devlete kafa tutmaları tehlikenin boyutlarını açıklamaktadır. İktidarın devlet gücünü göstermemesi, anlamsız hoşgörüsü, hatta kimi yetkililerin sevinmesi, terör olaylarını provokasyon nitelemesiyle küçümsemesi, PKK’yı korurcasına zayıflığı düşündürücüdür. DTP’liler suçlu ezikliği yerine kahraman edasıyla dolaşmaktadır. Ölçüsüz gösteriler istenmeyen olaylara gebedir.

Yurttaşlığı kavrayamadığı görülen önceki Millî Eğitim Bakanı Hüseyin Çelik, “asimilâsyon ve inkâr dizboyu” diyerek kökencilik ve ayrımcılık savlarını çekinmeden açıklamıştır. Anadilini bilmediğinden yakınırken Türkiye Cumhuriyeti yurttaşlarının Türkçe bilmemesi gerçeğinin üstünü örtüyor. Irkçılık akımları karşısında kendi yaptıklarını değerlendirmeden devleti suçlamıştır. Habur ve Kandil’den dönenlerin Apo’yu koşul göstermelerini unutturup belirsiz açılım savunulmaktadır. Abartılı karşılamaların, sokak olaylarının, yasaları iktidar görüşüyle uygulamanın ve uygulamamanın ne amaçla yapıldığını, ne anlama geldiğini değerlendiremeyenler yarın karşılaşılacak olaylar karşısında büsbütün şaşıracaklardır. Muş-Bulanık olayları herkesi uyarmalıdır.

Günümüz Başbakanının 2010 Bütçe görüşmelerindeki sert ve kaba sözleri, açılım direnmesi, karşı görüştekileri suçlaması, eleştirilere yanıtları gidişin kötülüğünün kanıtlarıdır. Yargı kararıyla alınacak dersler varken yargıyı suçlamakla bir yere varılamaz. Yargı görevini yapmakta, yükümlülüğünü yerine getirmektedir. Öyle görünüyor ki akıl hocaları ve şakşakçılarına uyarak yine anayasayla oynayıp kuralları değiştirmeye, demokrasiyi yozlaştırmaya çalışacaklar. Kimbilir neler görecek, duyacak, okuyacak ve izleyeceğiz?

Ay içinde Atatürkçü Düşünce Derneği Altındağ Şubesi’nde, Türk Eğitim Derneği Koleji Polatlı okullarında, İzmir Barosu’nda, yine Türk Eğitim Derneği Ankara Koleji’nde, Ankara Barosu Meslek Ustalarına Saygı Günü’nde konuşmalara katılarak yararlı olma çabalarımızı sürdürdük. Ayrıca Ankara Üniversitesi Eczacılık Fakültesi öğrencilerinin söyleşisinde, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi’nde gençlerle görüşmenin mutluluğunu yaşadık. Ankara Ekin Tiyatrosu’nun 20. yılını Heccav oyunuyla kutlayanlarla temsilin galasına katıldık. Sanatçıların başarılarını alkışlarken Tiyatronun yaşama ve topluma katkı direncinin sevincini paylaştık.

Mutluluk veren olaylar üzücü olayların ağırlığını gideremiyor. Muş-Bulanık’taki şiddet gösterilerini kınamayıp kendini savunan yurttaşı suçlamaktan çekinmeyen milletvekilleri iki yanın da kaçınması gereken durumlara değinmiyor. Diyarbakır’da 12 yaşındaki ilköğretim öğrencisi kız çocuğu sıkmabaşla okullara yöneticilerin buyruklarıyla alınıyor. Engellenemiyor. Bu da sıkmabaşın nerelere indirileceğini göstermektedir. Taşla, sopayla, molotof kokteyliyle, silâhla, yakıp yıkmakla gösteri olmaz. Bunlara anlayış gösterilmez. İktidarın önleyemediğini yurttaşların önlemesi çığırı açılırsa kimse durduramaz. Hukuk dışılıklara olanak tanınmamalıdır. Bu arada aydın(!) yandaşlar boş durmaz. Bildiri yayımlarlar, gösteri yaparlar, yerlere yatarlar, kimileri de anayasa değişikliğiyle partilerin kapatılmasının olanaksız kalmasını sağlamaya destek verir. Olabildiğince güçleştirildiğini, topluma ve devlete verdikleri zararları unutarak, görmezlikten gelerek. AKP istifaların reddi oyunu kullanırken yalnız kalmaz. Partiler yeni bir gösteri ve demokratlık(!) fırsatı bulmuşlardır.

Kitaplar