Suriyeli küçük Aylan Kürdi mülteci çocuğun fotoğrafınınyayınlanmasını bazı medya kuruluşları ve okuyucular yanlış buldu. İçimiz burkuldu,çok kötü olduk söylemleri yükseldi. İçiniz acısın, gözünüzde yaşarsın, yüreğiniz en derinden burkulsun, çünkü bu bir filim değil, bu yaşanan acının, vatansızlığın, çaresizliğin resmi. Bizler çocuklarımızın parmağının çizilmesini kabullenemezken, böyle bir resmin karşısında da insanlığımızı sorgulamalıyız.
Bazılarımız dünyayı at gözlüğü ile seyretmeyi sever. Oysa sonzamanlarda yaşanan acılar at gözlüğünü çıkarmanın zamanı geldiğini gösteriyor. Bilgisayarda bazı yerleri izlerken aklıma gelen;“sanal dünyanın sanal insanları sanal alemde” demekten kendimi alamıyorum. İnsanlık Bodrum sahilinde karaya vurdu, küçük bir balık gibi koskoca dünyada yaşayan devletlerin yüzüne şamar gibi çarptı, yalnız veküçük bir insan…
Bu fotoğrafı gördüğüm zaman ilk olarak o kumsala koyduğu başı, minicik ayakkabıları ve poposundaki bezi gördüm. Bu savaşın çocuklara yaptığını” büyükler ne zaman görecek”? Diye sormak istiyorum ama pek de görmek istemediklerinin farkındayım. Savaşan insanların veya destekleyenlerin, içinde barışın” b” si olsa zaten böylesine acıları çocuklara ve kadınlara, yaşatmazlardı.
Akdeniz ve Ege şansları yaver gitmeyen mültecilerin mezarı oldu. Aynı sahilde” acaba kaç kişi o gün o denize giremedi” desem, güler misiniz?
Her gün önüme çıkan yalınayak gezen mülteci çocukları gördüğüm zaman, acıyla bakıyorum, yokluk içinde evsizde olsalar yaşıyorlar diyorum. En azından yaşıyorlar…
Mülteci çocuklar para isterken, onları dilenci olarak göremiyorum. Bu bir yaşam savaşı, kim bilir bizimde başımıza böyle bir şey gelse ki Allah korusun, vatansız kalsak hiç bilmediğimiz bir ülkede dili farklı, orda burada yaşasak, biz de yapabiliriz. Açlık insana her şeyi yaptırtır ne yazık ki…
2011 Mart ayından bu güne 64 bin 207 Suriyeli hayatını kaybetti. Bunların 4 bin 303 ünün çocuk ve 3 bin 538 inin ise kadın olduğunu biliyor musunuz? Bu sayının her gün biraz daha arttığını…
Bu insanlar yazık ki Suriye’deki savaşın şehitleri.
Ülkemiz de geçmişte teröre, yüzlerce kadın, erkek ve çocuk şehit verdi
Terörün acısı yüreğimizi dağladı. Şehit anneleri halen yasta. Şehit haberleri her gün acımızıkatmerli yor. İsyan ediyoruz. Oysa bizim ülkemizde savaş yok. Terörün acı yüzü, çocukları babasız anaları evlatsız bırakıyor.
Devletlerin çıkarları için çıkardıkları her türlü savaşa ve teröre karşıyım. İnsanlar bu nedenle ölmemeli. Özellikle kendi istekleri dışında geldikleri bu dünyanın acısıyla bu kadar çabuk tanışan küçük çocuklar…
Yaşananlar bıçak sırtı gibi…
Sevgiyle kalın.
|