Her zaman ki gibi yolum gene hastaneye düştü. Acil servisin o havasını solumak canımı sıksa da mecbur kalınca gitmeden yapamıyorum.
Koluma takılan serum biraz uzun sürecek gibi geliyor, yan yatağa yaşlı bir koah hastası geldi. “Amca çok mu sigara içtin “deyince” hiç ağzıma sürmedim” dedi. İnsan yattığı yerde öğrenmeye devam ediyor bizde hep sigaradan mı? Diye sorarız hemen. Derken kocaman bir şişe serum geldi yazık ki serumun takılacağı aparat yoktu. Hemşire gayet pişkin vaziyette refakatçısına” bunu tut” dedi sonra da “ama yüksekte tut ”diye seslendi. Serum öylesine yavaş veriliyor ki çocuk durmadan el değiştiriyor. Yattığım yerden çözüm üretmeye çalışıyorum, hemşireye “çocuğun kolu koptu” diye terslendim ve sonunda bir çözüm bulabildik. Gene sıkıntılı, komik bir acil olayı bitmişti.
Tabi ben akıllanmam iki gün sonra gittiğim acilde bu sefer yaşlı bir köy kadını geldi, serum takıldı. Adam da kadında bayağı yaşlı anlatılanları anlamakta zorlanıyorlar. “Sizin çocuğunuz yok mu?” amca, ” dokuz tane” demez mi? “Teyze neyin var?” dedim ve siroz olduğunu öğrendim,” çok mu içtin” demeden kendimi alamadım, bizim milletimiz takmış ya Atatürk içmekten siroz oldu diye, dıngır dıngır konuşur, işte bu kadın da siroz yani siroz olmak için ille de içmek gerekmiyor gördüğünüz gibi.
Hep derler ya özel hastaneler mi devlet hastanesi mi? naçizane fikrim devletten şaşma. Geçen sene gece acilen ameliyata girdim apandisitten çok da memnun kaldım. Fatura istedim ameliyat, iki gece yatak 750 lira. Eğer özele gitseydim üç bin ya da beş bin olabilirdi. Ama hep bir dostum der ki teşhisi devlette koyduracaksın sonra istersen özele git. Doğrudur, hem de dibine kadar.
Özel hem de pek özel bir hastaneye yatan dostuma refakatçı oldum. Tahlil neticesini dört saat bekleyince isyan ettim meğerse hastanenin laboratuvarı bozuk, çalışmıyor başka bölgedeki hastaneden gelecek, netice ben şok sadece “iyi ki bir numarasınız” demekten kendimi alamadım. İki gün arka arkaya gelen doktorlar bir türlü teşhis koyamayınca “ben doktorculuk oynamayı sevmiyorum ama bu apandisit gibi geliyor bana “dedim. Netice evet apandisit, hastam bir hafta yattı ameliyat olmadı iltihap kurutuldu tekrar olursa gelin dediler çıkış ve dokuz bin lira fatura. Dostuma, “dikkat et başka bir doktora göstermeni tavsiye ederim dikkatli ol” demekten başka bir şey yapamadım…
Babacığım kanserle mücadele ederken gittiğimiz özel hastane çekilmiş filimleri bir daha çektirdi o kadar kızdım ki sağlık bakanlığını aradım. Tabii bu tür aramalarda bakanlık hemen geri dönüp hastaneyi aramakta ki aynen de öyle olmuş. Onkolog o kadar kızdı ki bana, metastazlı hastayı “dâhiliye doktoruna götürün” dedi, ben kendimi bilmez bir insan olsam burnunun üstüne yumruğu indirir sonra da gazeteye doktoru dövdü diye haber olurdum herhalde. Aradan bir sene geçti bu hastaneden beni aradılar para iadesi yapacaklarını bildirdiler, doktoru sordum bizden ayrıldı dediler kim bilir hangi hastanede doktorculuk oynuyordur…
Evet, hastaneler düzeldi diyorlar ya, sadece eh işte diyebilirim.
Sevgiyle kalın…
|