Balzac’ın bir sözü vardır, “Bencillik dostluğun zehiridir “ sadece dostluk mu? Hayatımızın zehiri.
En bencil varlıklar herhalde çocuklarımızdır. Çocukluğumuzdan itibaren bizleri yöneten temel güdülerden birisi de olsa, büyüdükçe ve olgunlaştıkça hatta sosyalleştikçe törpülenen bencillik zaman içinde yerini paylaşmaya sevgiye dönüştürüyor.
Bir dostum kızım beş yaşında iken” kızın ne yapıyor”? Diye sorduğunda düşünmeden “o merkezde duruyor dünya onun etrafında dönüyor” demiştim. Evet, çocukluk dönemi aynen böyle oluyor, bunu en keskin bir de ergenlik döneminde yaşarız.
Etrafımda benmerkezci insanları gördüğüm zaman “bu kadar da olur mu”? Demekten kendimi alamıyorum. Onun içindir ki yaşadığımız zamanda gerçek sıkı arkadaşları bulmakta zorlanıyor insan. Karşımdaki kişiler hakkında fevkalade güzel duygular yaşarken keskin bencil davranışlar beni yavaşça uzaklaştırıyor.
Genelde kadınlar erkeklerin çok bencil olduğunu söyler, ben de bu işin kadını erkeği olmadığını düşünürüm.
Ben” bencil insanları sevmiyorum”, ama ölesiye bencillik yapan insanlarda bu cümleyi söylerler. Kendilerini dünyanın mihenk taşı gibi gören bu tür kişiler aslında bu duygularını yenemedikleri içinde kendilerini de mutsuzluğa esir ederler.
Bir dostum var, yıllarca bencil duygularını öğütmeye çalıştım ama başaramadım o halen bencil ve ben halen onu sabırla öğütmeye çalışıyorum.
Her zaman ayrıcalık isteyen bu insanlar hep bir savaş içindedir, savaşı yaşarlarken, hep onların dediği olmalıdır, onların istediği yere gidilmelidir, kendi zamanları kıymetlidir, onlar için kurallara uymak, hele başkalarının düşüncesini kabullenmek oldukça zordur. Onlar başkalarıyla dalga geçebilir ama siz şaka bile yapamazsınız.
Bencil insanları asla üzmemelisiniz, ama onlar herkesi üzebilirler yeri gelir kin ve nefretle dolarlar, başkasının duygularına saygı göstermezler.
Şu meşhur duygudaşlık olayı var ya işte onu da hiç kullanmazlar çünkü bencil olduklarını da fark etmezler.
Zordur bencil insanla arkadaşlık kurmak, iş yapmak, evlenmek, komşu olmak, hayatın hangi döneminde olursa olsun bu tür insanlarla karşılaşmak insanı yıpratsa da, şimdilerde öyle
çoğaldılar ki, bazen izlerken şaşkınlık yaşamıyorum desem yalan olur. Aslında hepimizde biraz var olan bu duyguyu kontrol edebilsek, biraz daha paylaşabilsek, biraz daha senci olabilsek.
Unutmayın bencillik etrafımızdaki dostları bir bir götürür, ama senci olursanız nice dostluklar ve arkadaşlıklar bulabilirsiniz…
Sevgiyle kalın,14.3.2013
|