Sen yoksun ya ; bir kadin kaliyor yapayalniz. Camdan cama kosmanin heyecani yok artik.
Ne yağan kar , ne sokak lambalari var . Sokak da ışıklar yalnız. Devriliyor, tüm ağaçlar gidişinde. bir kadın kalıyor ortalarda bir yerde. bir yani sırılsıklam sen. ağaçlar kadar bir başına. bir o kadar yapayalnız.
denizde kuslar kalıyor , küllük de yarım sigara ve çaydanlık da çay. öksüz kalıyor bir yani dünyamın....
sessiz bir duvar , dilsiz bir masa. heyecan gidiyor bu evden , sen kapıda veda ederken.
kuşlar kalıyor sahipsiz , gökyüzü şölenleri kayboluyor ansızın.
Gelişini düşünüyor sonra bir ufak kahve molasinda. aydınlanıyor pencereler.
Umutsuzluk yok sevdiğim. Yok öyle perişan olmalar.
Gelişin ki; bir ışık hızı mutluluk yayan.
Düşüncelerim kalıyor benimle. Gülüşlerim yerleşiyor yine gamzelerime.
Bir damla düşerken çeneme , silip atışın geliyor aklıma tüm
hüzünlerimi .
bir melodi duyuyorum yüreğimde ; yad ederek var edeni.... "ayrılıklar da
sevdaya dahil"
Ve yeniden başlıyorum yaşamaya , her defasında daha bir coşkuyla.
umudunu yitirmeyenlerin şarkisindayim .
Ne kadar sürer ki en uzun ayrılık ?
Ben başucumda bir sevgi büyüttüm
adı aşk , adı mutluluk. Tüm ayrılıklara inat.
sevgiyle
melekkkk
|