|
Sabahın ilk ışıklarıyla yavaşça yataktan süzüldü. Aynaya gözü takıldı. Yıların çok hafiften yüzüne getirdiği çizgileri inceledi. Gözlerinde ışıklar eskisi kadar cazip gelmedi. Hafiften iç geçirdi. Zarif bedeniyle, mutfağa doğru yöneldi. Cam önünde kuşların didiklediği ekmeklere baktı. Güvercinler onu görünce sağa sola kaçıştılar. Göztepe Parkı üzerinde, masmavi gökyüzündeki bulutlara karıştılar. Canı sıkıldı, Haluk yine mahvetti camın önünü diye düşündü. Kuşları severdi ama temizlikte önemliydi onun için. Buzdolabını açtı, içini kontrol etti. Yemek menüsünü günler önceden düşünmüştü.
Bayramla gelen, hafiften kendisini saran duyguları içine sindirdi. Bu özel günde sofra başında, çocukları ile geçireceği günün özlemi ile hazırlıklara başladı. Hayatının en güzel anları olurdu bu saatler.
İtinayla bir menü seçer, üç gün önceden hazırlıklara başlardı. Dört evladı, iki damadı ve torunları ile geçireceği saatleri düşünerek ocağın başına geçti.
Bembeyaz kenarı nakışlı örtü serilmişti masanın üzerine. Tabaklar ve bardaklar pırıl pırıl parlaklığıyla masadaki yerlerini almıştı. İtinayla hazırlanmış zeytinyağlılar ve mezeler yerlerine konulmuştu. Gözlerini gezdirdi, ‘’evet’’ dedi her şey tamamlanmış, yorgunluğuna değmişti.
İlk gelen büyük kızıydı, sevgiyle kucakladı onu ve damadını. Sedef en güzel gülümseyişiyle sarıldı Anneannesine. Şeboş, Burak ve torunu Deniz’le birlikte arkadan geldiler. Deniz fıldır fıldır güzel gözleri ile kapıda onu karşılayan teyzesinin eline bayram harçlığı sıkıştırmaya çalışıyordu. Annesi tembihlemişti, teyzen çalışmıyor bir şeyler isteme diye. Kerata üzülmüş halime, harçlık getirmişti bana. Daha üç yaşındaydı ama çok duygusal bir o kadar da haylazdı.
Masa başında Haluk babam, yan köşede Vecdi eniştem, karşıda Burak, Harika, Şebnem, Şahap, ben, Sedef ve Deniz bir bayram sofrasında yine annemin sayesinde hep birlikteydik.
Şimdi o güzel bayram sofraları aklıma geldiğinde masada artık olmayan aile bireyleri içimi sızlatır. Zaman ne kadar geçerse geçsin annemin hazırladığı o nefis sofra, sohbetler, hepimizin bir araya toplaması ne büyük mutluluktu diye düşünürüm.
Masadan dört kişi eksildi. Zaten Annem rahmetli olunca kaybolup gidiverdi onunla birlikte bayram sofraları. Ailemin en güzel zamanlarıydı bu anlar. Zamanında kıymet bilinmezse, öldükten sonra bilinse neye yarardı ki!
Hadi cennetin ayakları altında olan sevgili Analarımızın bayram sofralarına! Keyfini çıkarın, el öpün gönül alın.
Hatıralar var olsa da; anılardan süzülüp gelen bir damla gözyaşı düşer Bayram sofralarınıza! Düşmeden sarılın içtenlikle onlara…
Ramazan Bayramınız Kutlu Olsun sevgili okuyucular.
Annem Esin Deniz Sümer Anısına…
|
.jpg)
.gif)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg){kind=small}
.jpg)
Ekleyen: Şahika ÖNER 
Tarih: 23.5.2020 
İzlenme: 
Yazdır:
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
(1).jpg)
