Savaşı, büyükler çıkarır ve çocuklar ölür. Savaşa karşı olanlar suçludur hep, savaşı çıkaranlar masum. Ağaç direnir , boy verir, filiz verir,çiçek olur. Dal dal dönüşür yaprağa, meyva olur. Bir tek erik için kırılır dalı. Bir başka boğumdan tutunur hayata. Yol olur gökyüzüne. Yavaş yavaş dallarında meyvalarıbarındırır ve doğaya sevgisini sunar , başınıtoprağa eğerek.
Bu, ağacın savaşıdır. Kendine savaş açanlara karşıduruşu. Bir kırılır , birden fazla çoğalır. Bir ölür, birden fazla dirilir.
Peki ya insanın savaşı neden, yeniden verir mi kopan kol başka bir yerinden? Bir çocuk doğar mıkurşun yemiş bedeninden ?
Yok mu bir kuvvetli rüzgar , savaş çığlıklarını yok edecek. Bir sis perdesi olmalı insanın insanı vurdurmadığı. Göz gözü görmemeli , kör kurşunlar şaşırmalı hedefi. Ya yok olmamalı insan, ya yeniden boy vermeli.
Hani; nerede sizin iyiliksever perileriniz, vicdanınızınerelerde kayıp ettiniz.?
Yaşanan tüm acılar , aşktan olmalıydı oysa, kavuşamamak olmalıydı tek konuşulan. Savaşlar nereden çıktı. ? Bu, kardeşi kardeşe kırdırmalar neden.?
Hani, insan insanın kanına susamazdı, hani hepimiz insandık. ? ayrımı yoktu hani acıların. O halde ; tüm bu yaşananlar ne. ?
Senin kan grubun daha mı üstün diğerinden, gidenlerin hepsi can değil mi. Kime nasıl üzüleceğini mi düşünür insan. Kanın rengi ile acının rengi aynı değil mi.?
Rahat bırakın çocukları, sokaklarında oynasınlar tümşehirlerin. Çekin o cellat ellerinizi namusum dediğiniz kadınlarımızdan.
İnsan ölüyor be aptallar. İnsan !!! . Size ne cinsiyetinden , milliyetinden. İnsan olmanın ayrımı mı var.?
Neresinde acı varsa oradaydınız hani dünyanın. Renklerine göre mi yaşarsınız siz acıları. Tenlerin rengi midir acıyı kutsal kılan. Birinin dili daha farklıysa senden , biri daha çok acı çekmişse belki… her birine ayrımı olacaktır üzülmen.?
Önce insan, önce can. !!! Kimsenin değildir toprak. Bölüşemediğiniz ne. ?
Aynı yaşta çocuklar doğmuyor mu dünyanın her köşesinde. Birbirlerinden daha farklı yaşamalarının sırrı ne. ?
Siyaset , siyasilerin işidir. Bizlere düşen insani olmaktır. Bir parça akıl, bir parça vicdan. Ve olabildiğince insan…
…
Son ses açmalı artık muziği ve susturulmalı şiddetin sesi.
Barış sarmalı dünyayı, ve daha sıkı sarılmalı insan birbirine.
İktidarlar değişebilir, savaşlar sadece ölüm ve acıgetirir. Aslolan her zaman insan. Değişmeyen tek şey insanca yaşam.
Bırakın insanı sınıflandırmayı, bırakın acılarınıza kimlik aramayı. Tek olması gereken, her acıya aynı mesafede yaklaşmak olmalı.
Barışa ses ver.
Melekkk
|