|
Uzun bir yolculuktan gelmişti kadın. Bir yandan çantasını boşaltıp diğer yandan kahvesinden bir yudum almanın telaşındaydı, telefonuna gelen mesaj sesini duyduğunda. “Bu saatte mutlaka bir alışveriş merkezidir “ dedi. Sonra mesajı açtı. “nasılsın” kısacık bir kelime. Tekrar kapattı. Telefonu göğsüne koydu. Yüzünde kocaman bir gülümseme. Ağzı kulaklarına vardıran cinsten. Tekrar açtı. Gönderen “o” ydu. Bir yanlışlık mıydı mesajın gelişi, yok yok olamazdı. “o” plansız programsız öylesine bir şeyler yapmazdı.
Kaç defa açtı kapattı telefonunu, gönderen numaraya kaç defa baktı hatırlamıyordu. Cevap yazamadı. Nedensiz.
Tekrar işine dönmek istedi. Olmadı. Hemen bilgisayarını açtı. Günlerdir bakmamıştı. Bir dolu mail. Yine “o”ndan gelen. “merak ettim” yazıyordu. Ve benzeri cümleler. Yok yok sadece kelimeler.
Birkaç dakika sonrasında yine bir mesaj “iyi misin” bu kez gitti salondaki koltuğa oturdu. Ne yapacağını bilmiyordu. Pavlov un köpeği misali, gelen mesajlara yanıt yazmadığı olmazdı hiç, ya da kesinlikle kendisini arayan her kim olursa olsun mutlaka geri döner arardı. “çok iyiyim” yazdı. Devamında birkaç mesajdan sonra, “seni aramak istiyorum” mesajı geldiğinde. Heyecandan hemen gidip pembe rujunu sürdü. Hoş gelecek değildi ya, sadece arayacaktı. Gülümsedi. “arayabilirsin” yazdı. Mesaj ın ulaştı bilgisi gelmeden çaldı telefonu.
İki eski dost gibi, bir aşkı yıkmamış gibi. Uzun uzun konuştular. Çocuklar, işler, seyahatler, kapatırken ikiside bir anda “özledim” dedi.
Kadın sonrasında çantasını yerleştirdi. Kahvesini bitirdi. Ve hayallerinle uyudu.
Sabah çok erken saatte telefonuna uyandı. “günaydın” diyordu adam. Kahkahalar içinde konuştular. Adam kadının bu sabah hallerini, mızmız sesini çok özlemiş olmalı ki. Çocuklaşması için bir iki söz daha etti. “bu hafta sonu yine o sandalyeleri kırık kahvede kahve içelim mi?” dedi. Kadın , korkuyordu. “daha sonra konuşalım bunu dedi”. Kalktı. Giyindi. Olayın şaşkınlığında bir iki yapması gereken işini yaptı.
Ne çok zaman olmuştu görüşmeyeli. Koca bir altı yıl dedi. Ve koca bir aşk ı devirdik gitti. Heyecanlar, korkular, kavuşmalarla geçen bir aşk. Kavuşulması imkansız olmayan bir aşktı onların ki. Her gün yarını konuşup, yarın olacak denen bir aşk. Ve hiç gelmeyen o yarın.
Devamsız öykülerime hoş geldiniz.
Sevgimle,
Melekkk
|
.jpg)
.gif)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg){kind=small}
Ekleyen: Melek Adalet ÖNOL 
Tarih: 7.1.2012 
İzlenme: 
Yazdır:
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
(1).jpg)
