|
“Oy dingala dingala, kömürü de koydum mangala, ayşe de Fatma dostum var, çalkala boncuk çalkala.“ Diyen ip cambazlarından daha becerikliler şimdiki söz cambazları.
Farkında mısınız bilmiyorum ama tam sevmeye alışıyorsunuz, yahu ne var şunun şurasında neden sevmeyeyim ki diyorsunuz. Bir bakıyorsunuz ki. Yoklar.
Kısacası artık hayat “abra kadabra. “
Hangimizin eli hangimizin neresine değerse yani.
Ah diyorsunuz ; işte aşk kapımı çaldı. Lay lay lom. Her şey toz pembe. Hatta pamuk şeker kıvamında. Unutuyorsunuz bir anda, pamuk şekerlerin yanağınıza yapışıp kalması her zaman iyi sonuçta vermiyor hani.
Romantik anlarınızda o bulaşan pamuk şekerleri dilinle alıvereceğini düşündüğünüz insan, az sonra sizi kınayacak. Şuna bak diyecek, bak şu kılıksıza, bak şu densize. Hemde benimle olduğunu unutarak yanağına bulaştırmış şu yapış yapış şekerleri.
Hayda , dön şimdi başa. Hani ne oldu peki o büyük aşka. Hani sen bayılırdın bu çocuksu yanlarına. Doğru ya bir anda attığın kazıklarla büyüdük değil mi. Sanki ayaklarımızın altında bilmem kaç inçlik topuklu ayakkabı. Yok canım o kadar da abartma.
Galiba 80 lerden sonra biz adam olmayı beceremedik. İhtilal adamlığımızı da mı aldı nedir. Şimdi gel de sövme. Gel de kızma bilmem kaç yaşındaki adamlara.
Oysaki nasıl severdik biz biliyorsunuz değil mi. Sevdik derdik. Söz biterdi. Kusurlar aramazdık. Seviyorduk ya. Varsın dı tırnaklarında ojeleri olmasın, varsındı
ayakkabısının topuğuna yan yan bassın. Görmezdik ki. Saçının kıvrımlarını severdik sevdiğimizin. Alnı terlese elimizle silerdik. Gizlice kokusunu içimize çekerdik.
Böyle üç bilemedin beş günde unutmazdık sevdik mi. Ne telefon tuşlarını bilirdik, ne sosyal paylaşımlarda sayfalarına bakmayı. Seviyoruz der dururduk sadece.
Hepimiz çok iyi bilirdik ki. Sevdikmi de zaten evleniverirdik. Sonrası çoluk çocuk, sonrası ailece yenen yemekler oluverirdi.
Öyle her gördüğümüze kanımız kaynamazdı. Birini mi sevdik, başkasına bakmayı zaten akıl bile edemezdik. Şimdiki gibi bir dolu sözler de edemezdik. Bir bildiğimiz ip cambazları idi. Cambaz diye onları seyrederdik.
Düşünüyorum da çağa mı ayak uyduruyoruz, yoksa biz sevda diye bir yerlere çomak mı sokuyoruz.
Adamı kadını da olmazdı bu işlerin, çok değil canım en fazla birkaç yıl önce. Hepimiz adam gibi severdik işte.
Özlediğim ne varsa geçmişte kalmışken tam da, aklıma gelivermişken ip cambazları. Sevdaları anlatmanın sıramı mıydı…
…
“biz büyüdük ve kirlendi dünya”….
Her şey bu kadar net galiba.
Geçmişin büyük sevdalarına…. Sevgimle.
Melekkk
|
.jpg)
.gif)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg){kind=small}
Ekleyen: Melek Adalet ÖNOL 
Tarih: 9.1.2012 
İzlenme: 
Yazdır:
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
(1).jpg)
