Kilis Yardımlaşma derneği  

Sevgisiz dostluk olmaz!

Devamı  

NEVİN BALTA'NIN SON
KİTABI YAYINLANDI

 Devamı 

 Orhan SELEN

Devamı

Ve her defasında belki de bu yüzden heyecan veriyor bana bu defter.
Birkaç sayfa sonrasında. Hadi artık gel seni özledim yazılmış.

Demek kavuşmaların tadı yaşanmış. Güldüm. Bir sabah geldi aklıma. Saat
henüz 6- 7 arası yani anlayacağın tam sabahın körü. Kaçta kalktıysam
artık aklımda bile değil. Ama yüzümdeki makyaj gün gibi aklımda.
Gözlerimi mavinin en kötü tonundan bir boyamışım. O küçücük Tataristan
kralı gözlerim kaybolmuş boyalardan. Dudaklarımda kırmızının en
vahşisi ucuz bir ruj. Ve yanaklarımda pembe tuhaf  bir allık. Tren
yoluna varınca istasyona merdiven altından geçmeyi beklemeden rayların
üzerinden atlamıştım. Tam ağarmakla ağarmamak arasındaki havada
korkuyu bile unutmuştum atlarken. İstasyona geldiğimde, henüz
gelmemiştin. Saat yok, cep telefonu henüz icad edilmenin bile
aşamasında değil. İstasyondaki kocaman seslerle çalışan saate ne zaman
baksam en fazla 1 dakika ilerlemiş oluyor. Ve üzerinde siyah babanın
paltosu, ayağındaki ayakkabılar her zamanki gibi yine metrelerce
öteden parlıyor. Hiç çözemedim zaten yıllarca bunu. Çamura girip de
hala o ayakkabılarında tek çamur izi olmamasını. Ben ise ne zaman yola
çıksam kurak havada bile sulu bir yer bulur bırak çizmelerimi donuma
kadar neredeyse çamur ederdim.

Traşını olmuştun. Ufacık bir bıyık taklidi vardı yüzünde. Ergenliğe
girmişmiydin hatırlamıyorum bile seni tanıdığımda. Abinin beyaz
gömleği sırtında. Belikli annen ters yüz etmiş yakasını. Yeni alınmış
gibi dükkandan. Yanıma gelirken bir elin göğsünün üzerinde.
Tanışmamızın ay dönümü imiş ya getirmişsin gene nerden buldunsa bir
kırmızı gonca. Göğsünde saklardın utancından her defasında. Yüzyüze
gelemedik tabiî ki. Öyle uzundun ki benden. Ayaklarımın ucunda kalkıp
yanaklarından öperken o sabun kokun geliverdi burnuma.

En kirli halinde de gördüm ilerleyen günlerde seni. En hasta halinde
de yanında yattım. Hep o koku vardı teninde. Beyaz sabun kokusu.

Biraz daha okusam mı dedim. Ama zavallı ufacık aklım izin vermiyordu
buna. Defteri kaldığı yerde ters çevirip koydum gene masama. Biraz
uzanmak istiyordum. Dış kapıyı ardına kadar açtım. Evde benden başka
çalınacak bir şey yoktu nasılsa. Beni de artık ortalarda bıraksalar
kimse kaçırmazdı ya. Güneşin içieri kadar girişini hep çok severim.
Gün yüzlerini severim ben. Sidikli çarşafların kuruduğu gün yüzlerini.
Yatağa yüz üstü uzandım. Zalimdi zaman. Geçiveriyordu işte. Öylece
uykuya kalmışım.

Geç oldu dedim yataktan fırladığımda. Sanki beni bekleyen bir dolu iş
vardı da. Yetiştiremiyecektim. Her zamanki aceleciliğimle bir çırpıda
yatağımı topladım. Yerden pijamalarımı alıp sırtıma geçirdim.
Uzanırken gene atıvermişim. Bu alışkanlık ta depremden sonra gitmedi
bende. Ya aniden sallanırsam. Başucumda olacak hep pijamalarım,
terliklerim ve de içindeki anahtarımla sigaramın olduğu çantam.

Yüzümü yıkamaya giderken mutfağa uğradım önce ve yeni bir kahve suyu
için yıllardır benle bütünleşen emaye çaydanlığım ve seramik demliğimi
ateşe verdim.

Yüzümü yıkadım.havluya uzanırken yok dedim açamıyorum gözümü. Tekrar
soyunup suyun altına attım bu kez kendimi. Oh be hayat bu işte. Suyla
ben bir aradayız gene. Bayılıyorum buna. Suyun altında günlerce kalsam
bıkmam.

Havluya sarındım. Kendimi böyle zamanlarda bebek gibi hissederim. Ve
hemen kokun geliverir burnuma. Bayılırım beyaz sabun kokusuna.
İnsanlar neden o bilinmedik duşta kullanılan sıvı ları kullanırlar
anlamam. Yada renk renk sabunlara bir anlam veremem.

Hızlıca giyindim. Saçımı kurutmadım bile uçlarından sular damlıyordu
neredeyse. Çantamı aldım ve çıktım evden. Arabama bindim. Sevdiğin
kaset duruyordu. Yıllardır bıkmadım aynı kasedi dinlemekten. Düğmesine
bastım. Müzikle birlikte hareket ettim. Şimdi sahil yoluna çıkacaktım
ve arabayı deniz kıyısına bırakıp kitaplarımla birlikte uzanacaktım
çimenlere. Tekrar var eden. Hücrelerimde dinamizmi ateşleyen anlardı
bunlar.

İşe gitmemek de güzelmiş hani derdim böyle zamanlarda. Çok sevdiğim
işimden bir gün bile ayrı kalamazken. Tatil günlerinde aklıma bile
gelmezdi. Her anı kendi içinde yaşamayı seviyordum. Ve bu an sadece ve
sadece bana ait bir zaman dilimiydi.

Çimenlere uzandım. Sırt üstü yatıp güneşi izledim önce. Hatırladın mı
senle böyle bir düşümüz vardı. El ele olup çimenlere yatacaktık ve
güneşi izleyecektik. Sonra sen gelmedin..........

Bende yalnız hayallerimi devam ettirdim. Ne uzun zaman oldu. Böyle
yattığımda bulutları seyrederim ben. Hareket ederler. Sigara dumanı
gibi olurlar. Her ağızdan farklı şekillerde çıkarak. Bazen bir bulut
seçerim kendime. Uzun uzun takip ederim onun dağılıp sonrada bir
yerlerde kaybolmasını. O zaman hep derim kendime. Evet dünya dönüyor
adamlar haklı. Kime neyi kanıtlıyorsam artık.

Birazdan yanıma tinerci çocuklar geleceklerdi gene. Onlar için hep
kurabiyelerim hazırdır. Evden çıkarken çantamı bile unutsam. İğrenç
sigaramla, kurabiyelerimi mutlaka alırım yanıma. Demeye kalmadan Vedat
geldi. Abla nasılsın dedi. Selim i sordum. Birazdan gelir dedi. Tülin
le birlikte kayıkta uyuyakalmışlar. Aman dedim üstleri sıkımıydı. Yok
abla dedi verdiğin battaniye yi kaybetmiyoruz. Kayıkçı Halim saklıyor
onu. Otur dedim yanıma. İlişti. Biliyorum birazdan gene başlayacak bir
dolu soru sormaya. Bak dedim Vedat anlaşalım bugün hiç konuşmuyoruz
senle. Diğerleri de gelince sen söyleyeceksin ve soru sormayacaksınız.
Kalk dedim şimdi arabadan kurabiyelerle meyva sularını al. Taze sıktım
fazla bekletmeden çağır Selim le Tülin i de. Yedikten sonra gelin
kitaplarınızı vericem. Dün çok az okudunuz. En kızdığı zamanlardı
Vedat ın. Zor okuyorlardı ve sevmiyorlardı bu sözümü. Ama karşı
gelmeyi de çok beceremediler hiçbir zaman.

Öylece uzun uzun kaldık. Deniz, Vedat, diğerleri ve ben. Bazen
korkuyordum. Bana bir şey olursa bu çocuklar büyümeden. Bu beni çok
üzüyordu. Onları iş sahibi etmeden bana bir şey olmasın derdim tanrım.
Hani bana olursa da onları koru. Aman bilmiyorum işte. Sen
biliyorsundur bir çözüm.

Tüm gün orda tembellik ettik. Ben uyudum bir ara. Çocuklar kayıktan
battaniye getirip üstümü örtmüşler. Tülin de tutup koynuma kadar
girmiş. Kalktığımda ikimizde ter içindeydik.

Hadi bakalım çocuklar toplanıyoruz dedim. Akşam için bir şeyler yapmam
gerek. Gecikmeden uğrayıp alın yemeklerinizi. Vedalaştık görüşene dek.

Hafta sonlarımı seviyorum. Çocuklarla kitap okumayı seviyorum. Uzun
zamandır bilgisayar oyunları istiyorlar ama. Bakalım belki başka bir
haftaya onu da yaparız birlikte.

Fark ettim seni özlediğimi...

melekkk.