Kilis Yardımlaşma derneği  

Sevgisiz dostluk olmaz!

Devamı  

NEVİN BALTA'NIN SON
KİTABI YAYINLANDI

 Devamı 

 Orhan SELEN

Devamı

Yeşil yaprakların bir bölümü sarıya dönmüştü. Sarıların arasında
gezinirken kendinle uyumlu olanı arıyordu. O anda fark etti yeşili.
Altına girmeyi denedi, olmadı, üstünde tutunmaya çalıştı uzunca bir
süre. Ayağı kayıyordu. Tekrar büzüşüp sığmayı denedi,

Uzunca bir uğraştan sonra altının daha güvenli olduğuna inanarak orda
kaldı. Üşümüştü. Uzun bir yoldan geliyordu. Binaların aralarından
geçerken çok söylenmişti. Bir ara tükürmüştü hatta. Bu binaları buraya
dikenlere. Hele insanlardan nefret etmeye bile başlamıştı. Bir oğlan
çocuğu okulun duvarında onu gördüğünde öğretmenine bağırmıştı."burada
bir böcek var" diye avaz avaz, öğretmeni de "patlat bir tane" demişti

Nasıl kurtuldum dedi kendi kendine, o korkak bakışlı çocuktan.

Kurtulduğuna inandığında çocuğun hiç de suçunun olmadığını
düşündü.koskoca öğretmeni demişti, çocukta denemişti sonuçta.
 
En çokta çekirge yollarda demirlerin kapladığı su birikintilerine
atılan sigara izmaritlerine sinirlenmişti. Üzerlerinden geçerken
nasılda kokusu genzini yakmıştı.
 
Ve bir şeye dikkat etmişti. Alışveriş yapılan mekanlardaki yemek yenen
o lüks cafcaflı yerlerde oturan çiftlerin hepsinin suratları asıktı.
Hiç biri gülmüyordu. Çok ilginç gelmişti bu ona. Yeşile vardığında ilk
işi bunu büyüklerine sormak olacaktı.
 
Bir varabilseydi. Bir yandan sürekli koşturan insanlar, bir yandan
kulakları sağır eden gürültü. Diğer çekirgeler nasıl dayanıyorlardı bu
pisliğe merak etti.
 
Büyükleri ona anlatmıştı. Daha önceden su kenarlarına geldiklerine
akan su o kadar güzel renkteymiş ki. Bu akışlarda küçük ebemkuşakları
oluşurmuş. Hani yağmurlardan sonra çıkarmış ya. Onların küçücükleri
olurmuş.
 
Umutsuz olmamak gerek dedi kendine. Mutlaka buradan bir çıkışını
bulup yeşil bir dal bulurum.
 
Çok büyük binaları geçiyordu bir dal ararken. Nasıl da yapmışlardı bu
binaları kimbilir. Dışları pırıl pırıldı. Bir çekirge dokunuşuyla bile
açılıveriyordu camdan kapıları. Ama nedense bir tek dala
rastlayamıyordu.
 
Kocaman binaları geçtikten sonra birden oh dedi. Toprak bir alana
kurulmuş, salıngaçların olduğu bir mekana gelmişti. Kocaman binaların
bitiminden bile daha yakında kurulmuş olan bu mekanda, üstü başı
parçalanmış, kum tepeciklerinde, ellerindeki ekmeklerin kumlara,
çamura değmesine aldırmadan yiyen. Bir yandan da salıngaççı amcayla
biraz daha döndürmesi için kavga edip, gülen oynayan çocukları
gördüğünde derin bir oh çekti çekirge.
 
Yeşile az kaldı dedi kendine. Hadi biraz daha hızlan.
 
O arada sümüklü bir kız çocuğunun arkadaşlarına bağırdığını duydu.
Gelin, koşun diyordu, bakın burada güzel bir çekirge var.
 
Orda biraz kalmayı yeğledi. Kız çocukla aralarında kahkahalara dönüşen
bir sohbete koyuldular. Sonra onlara artık gitmem gerek dedi.
Arkasından el salladılar. Gözden kaybolana dek baktılar.

Gülümsüyordu çekirge. Sarılarla karışık yeşil lere geldiğinde.
 
Yeni bir yolculuk için hazırlanana dek, dediki biraz dinlenmem gerek.

Hoşça kal çekirge. Yeni masallarla gel.