|
Sen sütün içindeki ak kaşık, sen hayallerimin çıtkırıldım rakısı. Her yudumda bir damak tadında demlenen. Ve sen insanlığın dik alası. Sevdim; ötesiz berisiz, hem de hiç nedensiz. Fırtınalara mı tutulmadım. Kaymadı mı direkleri yelkenimin.? Şiddetli sularında mı yol almadım arş-ü ala nın? . Hep sana vardım. Hep sana kandım. Yudum yudum içtin ruhumu. Abdest almış ağzınla. Her kelamında, bir dua sessizliğinde sevdikçe sen; gecelere büyüdüm ben. Dik ayakta, yıkılmadık.!!
Her gün bir adım yaklaştıkça sen bana, ben sana vardım. Yolun sonundakiışık değildi görünen, insanlığındı beni var eden. Her şeyin ötesi, berisi, eni konu. Olmaz denenler oluveriyordu.
Her sabah kanatlarında meleğin, bir martıya söylediğin şarkıydım. “Hadi duy sesimi” demeden sen;, yamacında bitiveren ben. Ellerini dolarcasına boynuma. Sarılıyordum, söylediğin tümşarkılara.
Bırak; bizi, aşk anlatsın, bırakşarkılar yaşatsın. Huzurla vardığım sakin liman. Aşk mı o da ne. Güvenin yanında. Adımı okunur esamesimi ?
Bir an bile izin vermedin yılgınlıklarıma, bir parça tökezlesem seni buldum yanımda. Fethi zor bir kale. Bir çelik düvel. Hep yanımdaydın. Kimseciklere fark ettirmeden.
Bir sema ayininde dönerken yüzümüz birbirine, sırtımda hissediyordum ak ellerinin temasını. Nasıl düşebilirdim ki. Sen beni böylesine sararken….
Her sözün, kelamıydı bir bilinmedik dua nın. Secdeye varır gibi varıyordun kalbime. Nasıl kıyar da, inançlarından vaz geçer insan. İnanmazsa çarpılacağından korkardı.
Ufacık kırmaktan korkarken sen, ben nasıl sana varmazdım. Nasıl inanmaz. Nasıl kanmazdım.
Şahidim olsun tüm söylenmemiş sözler, ben çok sevdim seni. Hem de derinden.
Bir balıkçı köyünde hayal edilen, nazlı gelin edasında, salınırken ben, uzaklardan koşarak açmış kollarını geliyorsun sen. Yılmadan. Tükenmeden. Tek bir keresinde bıkmadan.
Ben; sende, insan olmanın erdemlerini, ben, sende vazgeçilmez olmanın anlamlarını. Ben sende serseri ruhumun başkaldırışlarını gördüm.
Sevgili; uzan şimdi yarına. Ve söyle en şiir sesinle şarkılarını. Martılarına anlat,
bir meleğin kanatlarının kanatmadan da tutulacağını….
Sevdayı kalbinde taşıyanlar hep çocuk. Hep gizli yanlarında bir gamze gülücük. Cebinde çakıl taşları, ve hep ayakları bir camdan uzanmış sallanmakta…..
Sevgiyi savunanlara,
Melekkk.
|
.jpg)
.gif)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg){kind=small}
Ekleyen: Melek Adalet ÖNOL 
Tarih: 23.5.2012 
İzlenme: 
Yazdır:
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
(1).jpg)
