Tuhaf bir sevişmeydi bizimki, her şeye inat; mevsimsiz. Zemherinin sıcağında, cemre nin soğuğu kadar inadınaydı. Tüm kuralları yıkıp deviren, ıslak zeminde toz kaldıran bir sevişme.
Ne zamanıvardı, ne bir hesabı. Öylesine gelişiyordu; hayatın kendisi gibi. Güneşin doğuşu kadar olağandı kimi zaman, günlerce ışığı görmemek kadar da tuhaftıbazen. İsimsiz. İnadına inadına sevdik belki.
Toplumun tüm yasaklarına inat, aramızda hiç kural yoktu. Aklımıza estiği gibi. Nisan ın ortasında kış, Kasım da bahar gibi. Kardelenlerin yerinde papatya kadar enteresan.
Nasıl karşılaştık, nasıl başladık, nasıl bu kadar sevebildik bilmeden sevdik işte. Sevdik, kokularımız karıştı, seviştik. Bedenimiz değil, gönlümüz sevişiyordu bizim. Ruhumuz oynaşmaktaydı aşifte telaşlarda.
Günlerce aç kalıp, koca bir tabak yemek yemiş gibi. Ancak; birbirimizi düşündüğümüzde doyuyorduk. Kalan zamanlar sürekli bir açlık hali.
Yanındayken özler mi insan, özlüyorduk. Ellerimizi çektiğimiz anda arıyordu ellerimiz birbirini. Sevişiyordu gözlerimiz bir süreklilik halinde. Ne sevmeye doyabildik ne sevişmelere.
Kendimize tuhaf geliyordu seslerimiz yokluklarımızda, bir kırıklık, bir eksiklik. “O karabasan gecelerde ağladım” demiştin bir kez. “Sabahı zor bekledim”. İşte sevgili ben her gün ağladım yokluğunda. Senin ağladığın o bir tek gece gibi….Sırf bu yüzden bile olsa bırakmam ellerini….
Verilmemiş sözler var aramızda, edilmemiş yeminler, ve yaşanması için emek verilen bir gelecek. Bu gelecek için; feda etmeden dünümüzü, yarını bekliyoruz özlemle. Bugün nasıl değiyorsa kanatlarımız birbirine, yarın hiç ayrılmaması içindir.
Bırakıyoruz hesabı bir başkasına/başkalarına; biz yazılmamış kitaplarda olacağız. Söylenmemiş sözlerde. Ve biz; gelecek hesabı yapmadan, el eleyiz yarına.
Gel uzan sevgili yine başucuma, sol yanıma dokun gözlerinle ve sevişelim yine hiç sevişmemişcesine.
Sevişmeyi sadece tensel dokunmak sanan insanevlatlarına inat. Sözlerini kondur yine yüreğime. Yine ufuk çizgisini arayalım birlikte. Yine deneyelim imkansızı.Nasılsa “an” ların dışında her an yarın… ve nasılsa biz hesapsızca yarınlardayız.
Sonsuz sevgime.
Melekkk
|