Yüzüne düşen bir su damlası idi kadını inciten. Öyle çok incinmişti ki zaten. Son damla olmuştu bugünkü yağmur. Önce alnına, sonrasında burnunun ucundan dudak kenarına inen damla, her zamankinin aksine gülümsetmemişti kadını. İçinde kin, nefret, acı ve kadın ağlıyordu.
Tüm kadınlar içindi gözyaşları, tutamıyordu. Hayatının bir evresinde mutlu olmuştu; kabul ediyordu bunu, gerine gerine de söylüyordu. O, çok mutlu olduğu evresinde bile; çevresinde yaşananlar mutsuzluğuydu. Baktığı her yerde bir başka kadın ağlıyordu. Kendini bilmezler bu acıya bir dolu ad söylemişlerdi. Kimisi için “töre”kimisi için “ahlak” kimisi için “aşk”. Hepsinde başka bir acı. Gözyaşlarıydı kadınların, ne yana dönse baktığı.
Hep bir başka kadınla ilgiliydi duydukları. Acı çeken kadın hikayeleri süslüyordu temiz sayfaları.
Cadde boyunca gelin kız edasında süslenmiş ağaçlardan değersizdi “kadın”, eminim bu yılda benzerleri yaşanacaktı.
Daha dün okumuştu, günlük gazetenin en olmadık yerinde haberi. “bir kadın vuruldu”. Önemsiz gibi. Olmamış gibi. Devam ediyordu gazetenin diğer sayfaları. Kalanlar sağolsundu….Her zamanki gibi.
Ne zaman bir kadın terketse fani dünyayı, bir daha can veriyordu kadın. Gidenden beter. Yarın ki habere konu “kim” olacaktı. ? sıra ne zaman kendisine gelecekti bilmiyordu. Korkmuyordu kadın hiçbir şeyden. Tüm gidenler kadardı tasası. Elbette bir gün gelecekti “sırası” !!!
Bir iki ah eden vardı çevrede, bazıları habersizdi olan bitenden. Kötü yanıydı. En çok habersizlerin olması. ! kimin hakkı vardı, bir başka canlıyı yok etmeye, hani nerede doğanın yasası. Farkıda mısınız artık ölümler bile “naklen”… sırasını bekleyen kim var. ? size olmaz diyorsunuz öyle mi.? Peki siz kimsiniz, pardon ? Adınız nedir? “kadın”, kaderiniz nedir ? “şiddet”. Susun o halde. ! bir başka son bulmuş hayata dek hemde.
Çalsın sazlar, oynasın kızlar ! tabiri caizse. ?
Kadının insan olduğunu anladığınızda, sustuğunuz her an için acı çekmeyeceğinizden emin misiniz.? Kim yarattı peki şiddeti, kim soktu kafalarınıza nefreti. Suskunluğunuzun nedeni ne.?
Yapmayın ayıptır beyler, bir desturda gelin kendinize. İlle de bir ceza vermeniz gerekmekte ise; dinleyin, anlayın, sonra da düşündüklerinizden utanın. En büyük cezadır bu kendinize. Kadına şiddetle kendi varlığınızı kanıtlamanız zor, adınız diğer canlılarla aynı denklemde anılmakta, farkında mısınız.?
Sizleri yetiştiren analarınızdır, koruyan bacılarınız. Sahi; unuttum, siz “edep” ve “ ahlak”karmaşasında onları da harcamıştınız. !
Dün Gülşah öğretmen öldürüldü, yaşama hakkını bir mahlukat elinden aldı. Yarın, nerede, nasıl, hangi şekilde karşımıza çıkacaktır şiddet bilinmez. Bizler öldükçe sizler mi dirileceksiniz beyler. Bakın size “bey” dedim. Haydi ne duruyorsunuz silkinin.
Gülşah öğretmen sadece bir insandı. Tüm canlıların yaşam hakkı eşittir. Bir canlıdiğer canlının yaşam hakkını elinden alamaz….
Ne yazık ki devam edecek.
Melekkk
|