|
Canım dediğin yerde verirdim canımı. Uslanmadan her defasında. Sen “canım” derdin, ben devamını dinlemezdim.
Dünyanın tüm güzel sözleri yitirirdi oracıkta anlamını. Sadece canın olarak kalırdım sonrasında.
Sen birşeyler anlatırdın hayata dair, bana önemsiz gelir, dinlemezdim. Senin hep bir“yarın” ın olurdu. Benimse “şu anım”. Uzadığında keserdim sözünü, gözlerinin içine bakardım. “yanımdasın ya” derdim. “boşver”.
Bir gün sessizce gidecektim, biliyordum. O yüzden pek önemsemezdim hayatın “canın” olmaktan farklı taraflarını. Nasılsa yaşadıkça bilecektim, görecektim. Ya bir daha hiç“canın” olamazsam. Sadece bu ilgilendirirdi beni. Arsız arsız defalarca aynısoruları sorardım. “neyinim ?”
Uzun zamandır göğsümdeki ağrı çoğalmıştı. Sigarayı da bırakmayı istemiyorum açıkçası. İnsan sevdiğini ulu orta bırakır mı.? Bu sözüme kızar dururdun. Sen de biliyorsun bir gün sessizce gideceğimi ya neyse. Yüzgöz olmazdın bu konularda benimle.
Ağrınınşiddeti arttıkça, daha bir tutunur olmuştum hayata. Hiçbir şey kalmasın istiyordum yapmadığm. Bir gece yarısı gitmiştim parka. Saatlerce o salıncakta sallandım. Sonra kaydıraktan kaydım. Kim görecekse görsün. Yapmadığım, dokunmadığım hiçbir şey yeter ki kalmasın.
Saçlarım ve cildim yavaş yavaş terketmeye başladı bedenimdeki yerini. Kollarımın sarkan yanları salıncak gibi olmaya başladı. Hiç zamanı değildi. “Hainsiniz” siz dedim. Kime dediğimi bile bilmeden.
Şen şakrak yaşamayı deniyordum yine, sadece son zamanlarda daha bir yorulur olmuştum nedense. Bir de durup durup uyuyordum ya. En çok da onu sevmemiştim işte. Şöyle bir gece ezan sesine kadar kalabilseydim ya. Dünyanın tüm yazılanlarını okumaya zamanım oluverseydi.
Haberlerde, Mars a dönmemek üzere gönderilecek gönüllüden söz edilmekte. Tut ki gittim. Ben orada sen “canım” denmeden ne yaparım.
Hepimizin dünyaya geliş nedeninin farklı olduğunu düşünüyorum. Birimiz kavga için geldik, diğerimiz barış, bir diğeri aşk, bir başkası alim. Ve hepimiz; nedenlerimiz sonuçlarına ulaştığında, geri gidip başka bir yerde toplanacağız. İnanıyorum ki o zaman aslında bu nedenlerin değil, sadece sevginin dünya için önemli olduğunu konuşuyor olacağız orada.
Yavaş yavaşgeliş nedenime ulaşmıştm. Daha fazlasını yaparmıydım , hayır. Daha fazlasınıyapmak istemiyordum ben. Dönüşe yaklaşmıştım. Biletimi aldım. Ağrılı, sancılıidi bu kısmı. Sonrasında tüm bunlar geçecekti.
Yaşamak, sadece bir yerden gitmekle son bulmuyordu hiçbir zaman. Yaşamak birinin canıkalmaktır. Birinin aklında olmak. Yanında geçirilen zamanlarla anılmak.
Kimse kıpırdamasın sakın; daha yazılacak çok öykü var.
Yaşama dairdi her şey.
melekkk
|
.jpg)
.gif)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg){kind=small}
Ekleyen: Melek Adalet ÖNOL 
Tarih: 15.1.2013 
İzlenme: 
Yazdır:
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
(1).jpg)
