|
Nasıl bir varlıksa insan, içine sevgiyi katmadığın sürece hep ham halde. Sürekli, olgunlaşmayı bekleyen dalında meyva, .Suyu bekleyen çamur gibi kimi zaman. Sadece toz ve toprak.
.
Peki; sevgiyi var eden ne? Nasıl geliyor bir anda sevgi ve biz sevebiliyoruz ? Nefreti tanımışken ilk önce. Bilgi olmalı. Sevgiyi var eden. Sonra da kendini daha çok sevmen. Bilgi doldukça zihnine, yavaş yavaşöğreniyorsun ilk önce kendini sevmeyi, Sonra ; yetmiyor kendini sevmen. Yavaş yavaş akıtıyorsun çevrene. Korkarak oluyor , korkarak başlıyorsun sevmeye.
.
Bir zaman sonra ritmine bırakıyorsun kendini. Ve sadece sevebiliyorsun. Kendini sevmekle başlayan bu serüven, doğayı sevmekle devam ediyor. Yanında olmasına gerek kalmadan, bir ruhu sevebiliyorsun. Ve karşılık beklemeden sevmenin , bir alışverişten daha keyifli olduğunu görüyorsun.
.
Kusur aramadan, her şeyi olduğu kadar bilip, değiştiremeyeceklerinle mutlu olmayıöğreniyorsun sonrasında. Kadere inanmakla inanmamak arasında kaldığın zamanlar oluyor. Ad koymak istemiyorsun yaşadıklarına.
.
Karşına çıkan insanlara ve olaylara hep gülümseyerek bakıyorsun. “Tam zamanında” dediklerin çıkıyor arada. Tam da “o” na ihtiyacın olduğu zamanda çıkıyor birileri karşına. Tek bir kusur bulmak istemiyorsun. Ve olduğu kadarıyla alıyorsun hayatına.
.
Bu nasıl bir duygudur ki; yanılmıyorsun. Sarılıyorsun sıkıca. Dostluğuna, sevgisine. “O” olmadığında yarımdın belki de.Tam ihtiyacın olduğu anda geldi. Ve tamamlandın.
Su gibi oluyorsun artık. Okyanusa kavuşman yakın. Yönünü değiştirmeden suyun, akacağı yöne doğru gidiyorsun. İçinde muhteşem bir huzur. Ve kesilircesine yerden ayakların.
.
Sen, evet sen, inanmıyor musun hayatın mucizelerine. ?
.
Severek başlayabilirsin. En büyük mucizeyi beklemeye. Almadan; vermenin lezzetinde. Kırmadan tek bir dalını ağacın, ve incitmeden karıncayı, yaşamayı öğrendiğinde….
.
İnsan, istediği sürece, en büyük mucizelere gebe. Ve ruhunun doyması ile oluşan sevgi. Verildikçe sarıyor benliğini. Durma; haydi sevmeye başla,!!! Ellerini, bedenini, sonra ruhunu sev kendinin.
.
Ve bırak boşluğa tüm dileklerini.
.
Şununşurasında; yaşanacak kaç sonbahar var. Ne geçti ki eline. Hırsla bilendiğin zamanlardan. Boş ver. Kimse sevmesin seni. Kimse sana “sensin” demesin. Sen; sadece vermeyi dene. Ve haykır pembe bulutların üzerinden. SENİ ÇOK SEVİYORUM . de…..
.
Önemli not.: Hiç bir imla hatasını düzeltmek istemiyorum. Zira; düzeltmeye kalkarsam o duyguyu kaybedebilirim. Hepinize teşekkür ederim
Daha çok sevenlere.
.
Melekkk
|
.jpg)
.gif)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg){kind=small}
Ekleyen: Melek Adalet ÖNOL 
Tarih: 22.9.2013 
İzlenme: 
Yazdır:
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
(1).jpg)
