Ve, mutsuz insanların ülkesinde , hiç bir şeyin farkında olmayanlar mutlu sadece.
Bir kısmı ; “bana ne bunlardan” demekte, diğer kısmı zaten verilen ne ise ; o nu yemekte.
Çoğunluk sandığımız bir azınlık ise. Farkına varmanın ızdırabında.
Canları acıyor.
En acı yanı da , canları acıyanlar , olayların farkında olmayanlar için de savaşmakta.
Tek istedikleri özgürlüğe açık bir dünya.
Farkında olanlar korkmamakta, ne savaşmaktan ne de yenilgiden.
Ve , korkmakta farkında olmayanlar !!! farkına vardıklarında, canları yanarsa diye. . .
Çelişki, burada başlıyor ve nerede biteceği belirsiz !
Ne ihtilalller gördük, ne karatma geceleri.
Tek görmediğimizdi küfür kıyamet.
Utanıyoruz !!! . İnsan olmaktan çok utanıyoruz !
Her gecenin sabahına; bugün acaba kurban verecek miyiz ? diye korkarak uyanıyoruz.
Kim tarafından aşağılanacağımız , belirsiz !
Biri sussa, diğeri başlıyor.
Ne ailemde, ne çevrem de bu kadar küfür duydum. Seviye, hiç bu kadar düşmemişti.
Rahmetli olanlar da dahil; tüm eskilerden özür diliyorum.
Boğazından tek haram lokma geçirmemek için çırpınanlardan, çocuk sahibi olamadığı halde; tüm ülke çocuklarına kendi çocuğu gibi davrananlardan utanıyorum.
Duyduğum en kötü söz idi; “yollar yürümekle aşınmaz ! “ O zamanlar; henüz çocuktum. Ve ailemde ayıplanıyordu.
Haydi, tüm rahmetli olanlar ; kalkın da görün şimdi edilen sözleri.
Onurlu insanlar ! haydi gelin, toplumca sizden özür dileyeceğiz !
Ne, ekonomik düzen umurumda artık, ne aç kalmaktan korkuyorum. Tek istediğim insan olarak yaşamak.
Ve çok sıkıldım artık, hepimiz çok sıkıldık kötü sözlerin ortalıkta dolaşmasından.
Siyaseti bilmek zorunda değiliz, siyasi fikrimiz bile olmayabilir. Ama , insan gibi yaşamak hakkımız.
Sizler , siz; saygıdeğer siyasiler , hepiniz lütfen artık kendinize geliniz !
Oyun; kuralına göre oynanmalı, ne bir tek can yanmalı, ne bir ocak kapatılmalı. Bir oyunsa yaşananlar,
Her oyun kuralına göre, nazikce oynanmalı. !!!
Her türlü saygısızlığa hayır diyorum.
Saygıyla hepinizin önünde eğiliyorum.
Melekkk
|