Her gün yeni bir cümle eklenmekte hayata. Her gün bir şeyler öğrenmekteyiz dolayısıyla.
İnsan nedir ki?, düşünen, sorgulayan, geleceğe ait planlar yapan bir varlık !
Tabiki ki öğreneceğiz, tabi ki değişecek bir önce düşündüklerimiz. Gelişerek, yenileri eklenerek değişecek hem de. Buna karşı gelemeyiz.
Değişmeyeceğine inandığım tek şey ise; insanın hayata duruşudur. Korkaksan, farkında da değilsen bunun. Bu konuda değişmen zordur. Bu senin hayata duruşundur. İlkelerin varsa ; ve ne bahasına olursa olsun, ilkelerinden vazgeçmiyorsan bu da hayata karşı duruşundur.
Senin , ayakta kalmana neden olan , her ne olursa olsun, “işin, gelir kaynağın, kariyerin” ne olursa olsun , duruşun varsa eğer; sonuçlarına katlanırsın. Gün gelir, tavrından ödün vermediğin için aç bile kalabilrsin. Ama bu senin için onurdur.
Bir erozyona uğradık. Artık bir duruşumuz yok! Tabi ki benim fikrim bu. Katılmak zorunda değilsiniz. Belki üzerinde düşünebilirsiniz. Bu , sizlere bağlıdır.
Son zamanlarda “iyi ki sanatçı değilim “ dedim.” İyi ki hem de.” “ İyi ki ticaret yapmıyorum dedim. İyi ki hem de. “ Yalnız, emin olduğum bir şey var ki; olsaydım da dünyaya bakışım aynı olacaktı.
Düşündüklerimi, mutlaka korkmadan paylaşmak isteyecektim.
Hayata karşı duruşumuz, korkularımızı yok eder zira.
Evet, bir erozyondan bahsediyordum değil mi ? Beni üzen, düşündükçe nedenlerini bulamadığım bir erozyon.!
Biri çıkıyor diyor ki; “ben sanatçıyım dünya da yaşanan, ülkem de yaşanan hiçbir olay beni bağlamaz” . Bunu; bazen söz ile bazen davranışlarıile sergiliyor. “Sıkıldım” diyor mesela, “artık bitse de kurtulsak “ diyor.
Sonra bir diğeri çıkıyor.” Ben ticaret erbabıyım” diyor. “Şimdi düşüncelerimi yüksek sesle dile getirirsem iş hayatım biter “ diyor.
Biir diğeri “ ben bilmemneyim” diyor. “Yüksek sesle konuşamam.”
Tabiki korkularımız var, tabiki cezalara karşı duramayız.
Ama, bir de gerçekler var. Mesleğim, ne olursa olsun, düşündüklerimi korkmadan söylemeliyim. Eğer birilerinin onurunu zedelemiyorsam, eğer olmayan bir durumu var gibi göstermiyorsam neden korkmam gerekiyor ?
Hayatım boyunca hiçbir zaman anlamayacağım insanların duyarsız kalmalarını.
Ben sanatçıyım, sadece sanatımı yaparım zihniyetini ne kadar yanlış buluyorsam, gelir kaynağım kesilir konuşursam zihniyetini de aynı oranda yanlış buluyorum.
Evet ; ben , kendimi ne kadar az da görsem, aşk yazan bir bireyim ,dünyam aşk üzerine kurulu diyecek kadar da ileri gidenlerdenim. Ama; bu , dünyada olup bitene duyarsız kalmamı gerektirmiyor.
İnanıyorum ki; sesi çıkan; hayata karşı duruşu olan insanlar zaman zaman acı da çekseler , topluma duyarsız kalan insanlardan daha farklı yerler edinirler.
Düşünüyorum da ; acaba Picasso, çağında yaşananlardan etkilenmese idi Guernica çıkarmıydı. ? Hiç sanmam.
Bir dolu örnek de bulabiliriz istersek.
İnanıyorum ki; hiçbir sanat ve edebiyat eseri, olayların yaşandığı an da meydana çıkmadı. Ama; o eserleri üretenler olayları yaşarken mutlaka seslerini duyurup da, yine de seslerinin yetmediğini anlayanlardır.
Tarih bir çok olayı yazabilir, ama duyguları yazması belki de imkansız.
Korkulardan arınıp , dünyaya yüzünü dönebilmeli insan. Sırtını dönmekten daha akılcıdır bu seçim.
Dik duracağız hayatta, yaşıyorsak bir sebebi olmalı.
Sevgimle,
Melekkk
|