|
Kilise sokağından yukarı doğru yürüdükçe yol biraz daha daralıyor. Ahşap evler hiç bitmesin istiyor insan. Birazdan karşılaşacağımanzarayı düşününce içi sıkılıyor. Daralıyor. Ne olur ellemeselerdi şu dar sokaklara.
Korunamaz mıydı. ? bir şekilde bu sokakları koruyamaz mıydıinsanlar. Düşündükçe canım acıyor. Bir daha bu evleri görememek, bir daha bu dar sokaklarda annemin sesini duyamamak.
Çok isterdim birilerinin çıkıp da “yasak hemşerim” “bu sokağa ait bir tek taşı bile yerinden oynatmak yasak” demesini.
Düşüncelerim , hayalden öteye geçemiyor.
Masama oturup bilgileri karıştırıyorum. Dünya da ne örnekler varmış meğer. Tarihi korunan binalar, sahiller , sokaklar.
Sonra dönüp bakıyorum, hangi tarihi bina yanarak kül oldu, hangi sokak yenik düştü. Sadece bu şehri değil, tümüyle ülkemi düşünüyorum. Sular altında kalan Güneydoğu’ da bir yerler. Ege ‘ de kaybolan tarihi miras, dünyanın kıskandığı Istanbul. Neler, neler yok oluyor zaman içinde.
Biz , sokak aralarındaki tek bir incir ağacına kıyamazken , bahaneler üretilip yok edilen yeşili düşünüyorum. Kartal ‘ ın bir Çırçır Sokak ‘ ı vardır , çocukluğumda tam yolun kesiştiği yerde heybetli bir çınar ağacı vardı. Tüm çocuklar içine saklanırdık. Bir rivayete göre de ; o çınarın kovuğunda “ Peygamber namaz kılmış” derlerdi. Çocukluk işte ! Sadece o koca kovuk kalıyor aklında da, olayları unutuveriyor insan.
Çocukluğumun sahilini düşünüp, Rasim Ağa’ nın İncir kokan denizine girdiğim günler ; dün gibi aklımda. Ve korunamayan eşsiz güzellikte evler.
Tek tek sahip çıkmak zor, bir mahalleyi, bir sokağıtemizlemek sadece o alanda yaşayanlar için kolay olabilir. Bir yerden başlansa keşke. Sahip çıksak, tarihi değeri olsun olmasın, yaşanmış alanların yok olmasına izin vermesek.
Birazdan kalkıp İstasyon a ineceğim. Acaba Pasaj yerinde mi. ? Biliyorum , yok. Defalarca geçtim önünden. Ufacıktım; o pasaj da düğünler, dernekler olurdu. Annemin yeşil uzun elbisesi, belinde elastik kemeri , elini dirseğine kadar saran janjanlı eldivenleri. Muhtemelen Madam Meri ‘ nin hediyesi olan , jartiyerli naylon çorapları. Hepinizi çok özledim. Çıkın gelin artık.. !!!
Yeni bir deyimle nostalji diyorlar, ben ise; yaşanan anlara özlem olarak adlandırıyorum.
Bu gece rüyama gelseniz keşke. Yeniden duysam naftalin kokunuzu
Sevgimle,
|
.jpg)
.gif)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg){kind=small}
Ekleyen: Melek Adalet ÖNOL 
Tarih: 13.9.2014 
İzlenme: 
Yazdır:
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
(1).jpg)
