Yüreğime çöken hüzünlerimle
Durgun suya düşen gölgelerime baktım
Ve gecenin sırlarını paylaştım
Kendi küskün yansımalarımda…
Yüreğimi dipsiz sulara bıraktım
Umutlarımla birlikte yalnızlığımı da
Avuçlarımdan kayıp gitti düşlerim
Gömüldü derinliklerdeki karanlığa
Tıpkı sonu iyi bitmeyen masallar gibi…
Şimdi ağaç gövdelerine sarılmış
Narin sarmaşıklar gibiyim
Tutunmasız ince dallarımla
Oysa sensizlik çoktandır bende
Hüzne yatmış kimsesizliğimle ve
Suya düşen gölgelerimle eşdeğerdi aslında…
Yosun kokulu karanlık sular sarmış her yanımı
Ve sana hasret kimsesiz narin suretimle
Yitip gitmiş kırılgan biçare yüreğimi
Siyah tüllere sarıp dipsiz sulara bıraktım
Avuçlarımdan yitip giden aslında sensizliğimdi…
Umutsuzlukla harmanlanan gönlüm
Suyun gölgesiz aydınlığına böylesine hasretken
Bir tutsa yüreğimi sevdiğim ah!
Bir tutsa kimsesiz ellerimi… ve artık bıraksam
Bıraksam yalnızlığımı karanlık sulara
Pembeye dursa gökyüzü hayallerim gibi
Pembeye bulansa tüm sular… ve tıpkı
Mutlu biten masallar gibi…
Ergül İLTER
|