Tam da saat dokuzu beş geçe, saygı duruşundaki dakikada gerçekleşen, o kutsal saygı anımıza eşlik eden korna sesleri yok mu?
Ağlamamak mümkün değil.
Gözyaşlarım öylece yol bulur yanaklarımdan aşağı. O bir dakikalık hüzün, nasıl da sarar sarmalar tüm benliğimizi.
Birbirine hiç alakasız insanların o anlık yürek beraberliği nasıl da kilitlenir damarlarda. O korna sesleri, nasıl da diken diken eder tüylerimizi.
O bir dakika bittiğinde eminim herkesin elleri ıslak gözlerini siler.
Hüzün yüreğimizden yavaş yavaş çekilirken, yerini bir kere daha, Atamıza karşı hep duyduğumuz, minnet duygusuna bırakır.
Taaa çocukluğumuzdan beri hücrelerimize kadar işlemiş olan sevgi ve minnet duygusunu milletçe her 10 KASIM’LARDA yaşarız.
Korna sesleri yalnızca o gün saygıyla göğe yükselir.
Yerde de, gökte de hep beraber olur, şahlanır sanki yürekler. Hep beraber duyduğumuz o onur dakikasında.
Değerli ATAM, ATATÜRK’ÜM, nurlar içinde yat. Bize bahşettiğin CUMHURİYET’ TEKİ tüm aydınlıklar için, hür olarak yaşadığımız bu topraklar için Allah senden gani gani razı olsun.
***
MUSTAFA KEMAL
Mustafa Kemal’i gördüm düşümde,
Daha, diyordu
Uğruna şehit olasım geldi hemen
Sabaha, diyordu.
Al bir kalpak giymişti al,
Al bir ata binmişti, al,
Zafer ırak mı? Dedim,
Aha, diyordu.
Fazıl Hüsnü DAĞLARCA
|