Beni özler de gelirsen birgün sevgili
Bilirsin işte… ben hep aynı yerdeyim
Hep aynı kahvede o kuytudaki masadayım
Yine apak kağıtlar kaplamış masamı
Yazılmayı bekleyen boş sayfalar
Yazmaya bir türlü elimin varmadığı satırlar…
Özler de gelirsen birgün sevgili
İnan ki hiç kayboluşlarda değilim
Oturduğum yerde gözlerim kapıda
Umutsuzca da olsa seni beklemekteyim…
Olur da özler gelirsin birgün diye
Uzun kara saçlarımı saldım yine
Omuzlarımdan aşağı
Beyaz zambak kokusunu süründüm
Sen çok seviyordun diye
Fuşya rengi askılı elbisem üstümde
Aynı sandaletlerim ayağımda
Sen bakma yüreğimin kan ağladığına
Yoksa ben hiç kaçışlarda değilim…
Beni bıraktığın yerdeyim… bilirsin işte
Hayatın durduğu, vurgun yediğim yerdeyim
Eğer özler de gelirsen ben hep aynı yerdeyim sevgili
Aynı kuytudaki masamda gözlerim kapıda
Yüreğimde bir dolu umutsuzlukla
Seni beklemekteyim.
Ergül İLTER
|