Değerli okurlarım, modern hayatımızın hüküm sürdüğü günümüzde hepimiz, vaktimiz elverdiğince bilgisayarımızın başında oluyoruz. Ve bu sitelerde gönderilerimizi hiç tanımadığımız, görmediğimiz, bilmediğimiz insanlarla paylaşıyoruz.
Aşina olduğumuz eşimizin, dostumuzun dışında bu yabancılarla şimdiye kadar kendi sayfalarımızda istediğimiz ve uygun gördüğümüz her şeyimizi paylaştık…
Neler paylaşmadık ki; kendimizi ve yakınlarımızın, evcil hayvanlarımızın, evimizin fotoğraflarını paylaştık. Düğünlerimizi, derneklerimizi, memleketimizin manzaralarını sayfamıza koyduğumuz fotoğraflarda paylaştık. Çocuklarımızın okula başlayışlarını, askere gidişlerini, hastalarımızı, şifa haberlerimizi paylaştık.
Sayfalarda eski arkadaşları, dostları bulduk. Toplum olarak olayların bize getirdiği acıları, kayıpları, yıkımları, dibine kadar yaşanan dramları paylaştık.
Bireysellik bir yana toplum olarak tavan yapan sevinçlerimizi paylaştık. Milli maçlardaki, spor dünyasında ki kazanmalarımızın sevinçlerini, yenilgilerimizin üzgünlüklerini paylaştık.
Beraberce, çocuklara, kadınlarımıza, hayvanlara yapılan şiddeti kınadık öfkelendik; küfürlerimizi ve beddualarımızı, öfkelerimizi paylaştık. Seyahat fotoğraflarımızı, içtiğimiz çayı, kahveyi, yemeklerimizi, soframızı gıyaben de olsa paylaştık.
Çiçek resimleri gönderdik, çiçek resimleri aldık en güzel temenniler içinde. Sayfamıza gönderilen hayırlara varan dualarla güne başladık, dualarla hayırlara kapattık bilgisayarımızı. Sanatçı dostların eserlerini, sergi fotoğraflarını, çıkardıkları kitapların imza günlerinin duyurularını paylaştık. Başarılarını paylaştık.
Gönlü güzel insanların gönderdiği şahane manzara fotoğraflarla birlikte desteklediği, tarihte ün salmış insanların meşhur sözlerinin, çok bilgilendirici olan yazılarını okuyup paylaştık.
Görsel müzik ve film videolarını, kan bağışı ve maddi yardımlar için duyuruları paylaştık.
Sevgili okurlar biz bu SOSYAL PAYLAŞIM SİTELERİNDE nerdeyse HAYATIMIZI PAYLAŞTIK. Kâh üzüldük, kâh sevindik.
Ama şu var ki paylaşılan her şey gibi bizler bu sayfalarda mutlu olduk. Gıyaben de olsa sayfalarda birbirimize sığındık.
Şehitlerimize beraberce dizlerimizi dövdük, ağlaştık, şerefsizlere, kalleşlere beraberce küfürlere, beddualara durduk ve bu acılar yaşanırken toplum olarak sayfalarımızda birbirimizden destek aldık, güç bulduk; adeta, yüreklerimiz kenetlendi.
Katılamadığımız şehit cenazelerinde sayfalarımızda bizler yürekten gelen toplum sesi olduk…
Umalım ki bu paylaşım siteleri kapanmaz, bizler de her daim olaylara karşı beraber oluruz.
Tüüüm iyi, dürüst ve temiz kalpli sayfa dostlarına sevgi ve selamlarımı gönderiyorum…
|