İlk kar yağdığında ben, her seferinde böyle duygular yaşıyorum işte. Çocukça bir sevinçle pırpır atıyor yüreğim ve anında pırıl kesiliyor gözlerim. İçim aydınlanıyor, yüzüm aydınlanıyor sanki. Üzerime sinmiş ne kadar karamsarlık, grilik varsa birden kar beyaza dönüşüyor her şey. Koca kadınım ama inanın bir el çırpmadığım kalıyor ilk kar yağışını gördüğümde. Penceremin önünden ayrılmak ne mümkün. Sonbaharın güzelim renkleri yitip giderken bir bir, gökyüzü füme rengini aldığında, hani kasvet basar ya içimize ve bir sabah uyandığımızda ise her yer beyaza durmuşsa işte…ahhh işte!
Çok kısa sürse de mutluluk, çağıl olur bulur hücrelerimin en köhnemiş, körelmiş, unutulmuş her birinde. Çocukluk miraslarından biri olmalı; örselenmiş iyice üstelik. Kaçak kalmış, gizlenmeyi başarmış, sığınıp korunmuş ve içimde bana emanet olmuş da bilmeden, onca yıllar boyunca; onca yıllara rağmen! Yoksa benim suçum değil… Hiç değil! Kalmış işte; içimde gizlenmiş, ruhumla birlikte sarılıp sarmalanmış ve hala taptaze…Çocukluğumun mirası kalmış bana çocuk sevinçlerim.
Dedim ya, benim suçum değil hiç. Dışarıda ilk kar yağdığında ben, işte böyle en yüksek voltajdaki, en yüksek vat ampul misali aydınlıklardayım . Aydınlık, bir ufak çığlık olmuş, frenlenmiş boğazımda. Bir fotoğraf çekimindeki çakan flaş gibi anlık…
Penceremin dışındaki soğuk hayat, hafiften keder olup da işlememiş henüz duygularıma. Bir süre, beklemeye yatmış sanki; ne de olsa sabah mahmurluğu. Isınamayanların, biçarelerin, evsizlerin tüm üzgünlükleri basmamış daha üstüme. İzin ister gibi ruhum, suça ortak olması için bahane olup da çocuk mirasımın bana bıraktığından. Bilinç altım direniyor beni korumakta, ısrarla.
Biraz hoşgörü Allah’ım, şu anımın sevincek olmuş durumundan. Biraz daha ne olur, biraz daha sürsün penceremin içindeki sıcacık mutluluk içimde. Aklım düşmesin hemen aceleyle penceremin dışındakilere…
İlk karla birlikte ısınmanın mümkün olmadığı yerlerdeki buz tutmuş ellere. Biraz izin, biraz hoşgörü, hatta Allah’tan biraz torpil anlık sevince durmuş yüreğime…
Razıyım Allah’ım, sadece saniyeler için olsa bile.
|