|
Şöyle arkama yaslanıp bakasım var. Irağa. Ufuk çizgisine. Gökyüzüne, bulutlara, uçan kuşlara…
Bilakis münzeviliği yaşamak istiyor ruhum bu günlerde. Sonsuzluğa bakarak, kucaklaşmak… Gözümün içindeki gözle yorumlamak. O derinliği kavrayarak anlamak ve duyumsamak. Hissederek yaşamak. Görmek aynı zamanda… Doğaya uyumlu olarak sessizlikte kalmak tüm istediğim…
.
Yazmak ise işin kolay kısmı da, özde kalasım var; usul usul yazasım var. İçsesime zil takarak uyandırasım var, sessizce gündemden kaçasım var. Toplumsal meselelerden kaçarak(!) Beyinlerimizi ütüleyen, toplumu şekillendirmeye çalışan akılsızlardan uzaklaşasım var… Haberleri izlemekten, üçüncü sayfa haberlerinden kaçasım var her daim. Bireysel özgürlüğüm ve zıt kavramlarla bütünleşesim var bugünlerde. Korkularımla, sevinçlerimle, kaygılarımla, isteklerimle,istemediklerimle baş başa kalmak mesela. Dille, kelimelerle uğraşasım var. Derinliğe inesim var. Sonra basamak basamakyukarı çıkasım var. Gökyüzüne bakasım var. Sonra tekrar inesim. Dehlizlerin ardından okyanusa gidesim var. Kelimelerin kodespanası olasım var mesela. Avare yazan gibi de. Gözlemim dayanak olsun usumda. Bir su gibi akan kelimeleri seyredesim var yatağında…
.
Gülesimde var ağlayasım da var aynı zamanda. Çok şey yapmak istiyorum aslında. Okumak istediğim birçok kitap da var. Halil İnalcık’ın“Devlet-i Aliyye” kitabı mesela. W.H.R. Rivers’ in “Tıp, büyü ve din” adlı kitabı. Yüksek Lisans ders kitabım olan Şükrü Karatepe’nin “Anayasa Hukuku” adlı kitabı da okumalıyım. Sindire sindire, yorumlaya yorumlaya…
Mümkün olduğunca kendime de vakit ayırmaya çalışıyorum aslında. Bir kahve alıp balkonda oturabiliyorum tek başıma. Kat kat yüzen bulutları. Yığın yığın pamuk tarlası bazen. Ara ara beyazlığın içinden bana doğru bakan o muazzam maviler, dalga dalga… Kayboluyorum o anda. Dalıyorum derinlere bilhassa. Dans ediyor kelimeler bulutların üzerinde. Anatomisini çıkarmaya çalışıyorum gülümseyerek. Kayboluyorum hayallerde. Yüreğim müreffeh. Ve benim de mürşidim bu aslında…
.
Gündemde olan biten her şeye karşı direniş belki de bu. Çatlamamaya karşı. Gündemi takip etmekten uzaklaşarak ruh sağlığımı korumak belki de. Kendime dönme hali. Yaşama. Özüme inme hali. Derin bir uykuya yatmak en iyisi belki de. Gözlerimi kapamak. Gerçeklerden kaçmak. Sahi geleceğimizi görmekten kaçmak için en iyisi uyumak mı uyanık iken! Kula biat edenleri izlemekten uzaklaşıp sadece ve sadece kâinatın efendisine biat ederek olan bitenlere sırtımı dönmek belki de yapmak istediğim…
|
.jpg)
.gif)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg){kind=small}
Ekleyen: Nurcan OFLUOĞLU ŞEN 
Tarih: 11.3.2016 
İzlenme: 
Yazdır:
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
(1).jpg)
