|
Yalnız gezen bir kedi bağırır durur sitenin içinde. Tek başına. Kimbilir derdi ne. Susadı mı aç mı? Hava da buz gibi. Üşüdü belli. Uzaktan doğru gelen köpeklerin havlama sesleri, araya karışan gecenin sesi. Yağmur yağmaya başladı. Hüzüne doğru sürgün eden o ses kapladı her yanımı. Yağmur hüzünlü ana sürükleyen doğa olayı. Yalnızlığa sığındıran... Aklıma gelir gidenler. Kendisiyle kavgası olanlar. Üzülenler, acı çeken insanlar… Sefiller…
Aklıma gelir zor anlar yaşayan arkadaşımla yaptığım konuşmalar. Telkin eden boşa çıkmayacağını düşündüğüm cümlelerim. Özenle seçtim kelimeleri, uygun bir dille ifade etmeye çalıştım incinmesin diye. Düşünürüm, dalar giderim olan bitenlere. Söylerim her zaman. Bütün hayallerin gözyaşlarıyla ıslanıp kurusa bile yazan yazmış alnına alın yazını, ellerine verildi sabır…Ötesi berisi yok. Hayatı istediğin gibi yaşamazsın nedense başkaları yüzünden. Üzüntüye, acılara battığın zamanlarda her iki halde de kendini büsbütün sonsuzlukta kaybetme, o soğuk hissiz halin çekilmiyor inan. Perişanlığını görüyorum. Allah aşkına! Buna bir son vermelisin. Sevdiğin şeyleri bile istemiyor, yapmıyorsun. Hep birilerini suçlayarak mı geçecek ömrün. Bezginlik, neşesizlik, mutsuzluk…
Nedir bu çekilmez hallerin! Oysa henüz tükenmiş değilsin. Bu gerçeğin ne kadar komik olduğunu sana acı dolu saatler yaşattığını görmelisin. Gün gelir bir umut yeşerir, hikâyelerin çiçeklenir yeniden. Yüreğin çiçek bahçesine döner. O tuhaf yalnızlığını işgal edenlere de yol verirsin kendi ellerinle birer birer. Artık ulaşılamayan kişi sen olursun. Kaybeden o olur nihayetinde. Sen ışık yayan güneşsin. Işığın dolduracak her yanı, ısıtacak, aydınlanacak tüm karanlık düşüncelerin. Geçerse geçsin boşa günlerin. Sen hiçte boş değilsin. Aysın. Yıldızsın. Senin yaşamın ışık oldu, örneksin hepimize. Başka başka insanlar senin için ağlıyor bak. Sana ulaşamıyorlar. Rüyalarına giriyor, hayallerini süslüyorsun belki de. Araya koyduğun mesafeler bilmem kaç kilometreyi geçti. Sen ise kimin için ağlıyorsun bir düşün. Seni ne için terk ettiğini bir düşün. O zaman soğuyacaksın. Yazık ediyorsun kendine. Geçen ömrüne… Cibilliyetsiz için. Ömrünü tüketen, mutsuz eden azmandı oysa. Günlerce mi sürecek gözlerinden akan hüzün. Tek gerçek şu ki. Böylesi daha iyi. Herşey iyi olacak.
Bu konuşmaları anımsamak bile beni mutlu ediyor düşündüğümde. Hatta tarifini edemeyeceğim duyguları yaşatıyor, ruhumu kendi huzuruna yükseltiyor ama daha sonra içinde bulunduğum durumun sıkıntısını ikiye, üçe katlıyor. Yüreğimi sarsan yağan yağmurun suyunda saklı olan o gizemli güç. Ruhum, akan yağmur sularında sürüklenip üstü açık bir kabir çukuruna düşüyor.
Hayattaki en önemli şey; sahip olduklarımıza sımsıkı sarılmak. Takdir etmek. Aksi halde her zaman yeni bir şeyler olmayabilir. Geçmişi geleceğimize bağlayan hayaller ve ümidimizdir. Ve biraz da kendime istedim güzellikleri, yağmurun bu tumturaksız yağışını izlerken…
Nurcan Şen
|
.jpg)
.gif)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg){kind=small}
Ekleyen: Nurcan OFLUOĞLU ŞEN 
Tarih: 16.1.2018 
İzlenme: 
Yazdır:
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
(1).jpg)
