|
-“Neden uyumak zorundayım anlamıyorum!”
—Çünkü evin annesi öyle istiyor
-Ama evin Oğlu öyle istemiyor!. Uyumuycam işte!..
Evin Oğlu artık yuvadan uçuyor. Daha dün doğurduğum miniğim büyüdü de okula başlıyor. Artık şu kapıdan kendi programına göre çıkacak girecek. Yok yok bir kere bensiz çıktı ya artık dünyamız değişti demektir.
En çok karnımdayken güvende hissetmiştim. En çok orda kontrol edebiliyordum ya. Aç mı tok mu, hastamı, üşüyormu düşünmüyordum. Sonra karnımdan özenerek çıkardım evimin korunaklı duvarlarına sakladım onu tüm kötülüklerden. Ama şimdi ….
Sınırlar gittikçe ve mecburen genişliyor. Turşu yapmasını bilmediğime göre kenara çekilip yol vermeliyim ona, kucaklamaya can attığı hayatına.
Arkasından yaşlı gözlerle, hiç tanımadığım öğretmenine, yeni arkadaşlarına bırakıp döneceğim. O artık bensiz kendi dünyasını kuracak minik kalbiyle.
Öğretmenini benden çok sevecek, bir gün bir kıza âşık olup gelecek. Bir gün dizi kanayacak ben yanında değilken başkası kaldıracak yerden…
Muhtemel ben okulun kuytularına sinip uzaktan izleyeceğim kendi ayakları üzerinde duruşunu. Ne kadar aklı başında anne taklidi yapsam da yok değilim galiba. Kene gibi yapışıp çocuklarıma her an diplerinde olsam ne kadar mutlu olurum bilseniz…
Şimdiye kadar birkaç plan yaptım bununla ilgili;
- Şu yön bulan aletler var ya, öyle bir chip yutturayım, oturayım bilgisayar başına her an onu takip edeyim istiyorum.
- Onlar büyüyene kadar çok zengin olup kocaman bir konak yaptırayım çocuklarım, çocukları hep beraber yaşayalım ben hep diplerinde olayım istiyorum
- Okulu hangi şehirde kazanırlarsa bavulumu onlardan önce hazırlayıp peşlerinden gideyim istiyorum
- Görünmezlik iksirini bulup yutayım hep diplerinde gezeyim, kim zarar vermek isterse bir yumruk sallayayım istiyorum.
Bunlar benim şahane hayallerim, Tabi birde olması gerekenler var, ideal ebeveyn taklidi yapmak zorundayım ya.
Ona günlerdir küçük küçük okula alışma turları attırıyorum. Şu kapıdan benim elimi bırakıp ayrılmak beni ne kadar korkutuyorsa onu da korkutuyor elbet. Muhtemel biraz söylenecek “sende gel”, diye. Ama onu ne kadar güzel şeylerin beklediğini anlatıyorum.
Harika bir öğretmeni olduğunu, bir sürü arkadaşı olacağını, her gün yeni şeyler öğrenip gelip bize anlatacağını söylüyorum.
İyi eğitim alması için gücümüzün yettiği her alanda arkasında olacağız.
Her şeyden önce ayakları yere basan, kendini tanıyan, sınırlarıyla yarışan, yürek dolusu seven bir adam olmasını istiyorum. Beyni kadar kalbi de cesur olsun, önce kendini sonra inandığı her şeyi savunsun. Dilinin esiri değil veziri olsun. Hayat tarlasına hep güzel şeyler ekip biçsin istiyorum. Yağmur fırtına yolundan alıkoymasın, kötü niyetli insanlar ondan uzak olsun.
Doğrularını kendi bulurken kendi hatalarının sorumluluğunu taşıyacak güçte olsun. Hep böyle meraklı hep böyle ışıl ışıl olsun o gözleri.
Canım Oğlum keşfedecek o kadar çok şey var ki önünde.
İçimdeydin, kucağımdaydın, elimdeydin, yanımdaydın şimdiye kadar…
Artık
Arkandayım her zaman. Yanındayım istediğin zaman. Dualarımı yolluyorum seninle bundan sonra.
Her yaramazlık yaptığında “ anne nasıl anladın “ derdin
Bende “ anneler her şeyi görür” derdim ya, artık gözlerimle değil kalbimle takip edeceğim seni.
Hayatta mutluluk da mutsuzluk da eşit dağılmıştır, buna inanırım ben bilirsin, dilerim acılarla mücadele ederken sana güç verecek değerlerin çok olur hayatında. Benim öyle oldu hayatım oğlum. Çok şükür dedim, hep şükür dedim. Tutunacağım bir değil birçok dalım oldu hep. Seninde öyle olsun Oğlum.
Hadi bırak elimi şimdi, git kendi hayatına,
Ben buradayım, ağlamıyorum merak etme rüzgâr saçımı dağıttı, ondan sulandı gözlerim.
Hadi aslan oğlum sen git, akşama buluşuruz bu köşede..
Yolun açık olsun bebeğim…
Yalnız dönüyorum aynı yolu, kendi kendime konuşuyorum, paranoyak anneyim, mantıklı anneyim, deli anneyim, yok canım idare ederim. Aynı sokaktaki okula gönderirken böyleysen başka şehre hatta ülkeye gitmek istediğinde ne olursun sen Allah bilir, hadi silkelen akıllısın sen…
Anneyim ben anneyim hem deliyim hem …..
Severim işte böyle
- Çok gerekli not: Ata sadece kreşe başladı. Eve 1km, işyerime 500 m uzakta okulu!
- Çok gerekli en dip not: Anneyim ben!
|
.jpg)
.gif)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg){kind=small}
Ekleyen: Serap Düzgören ARI 
Tarih: 23.9.2009 
İzlenme: 
Yazdır:
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
(1).jpg)
