-“Anne! sana dokunamazsam uyuyamıyorummm,..”
- Oğlum bir gecede babana dokunda uyu ne olur yaa
- Olmazzz, sen gel!
Seçilmiş olmak mutlu etmeli ama yoruyor beni. Her gece önce kocamla, bu gece sıra sende kavgası yapıyoruz. Sonra o gidiyor ben daha gazetelerimle koltuğa yayılmış keyif yapacakken içerde kıyamet kopuyor, çok fena bu çocuklar önce adama bir güzel masal anlattırıyorlar, yatakta boğuşuyorlar, ne zaman ki” hadi şimdi uyuyoruz..” komutunu duyuyorlar “annem gelsin…” faslı başlıyor, maşallah kocamda hiç onları kırmayıp geliyor yüzünde koca bir gülümsemeyle, “seni istiyorlar!”
Annelerine sarılacaklar, koklayacaklar ve huzurla bırakacaklar uykunun kollarına kendilerini.
Bir anne için şahane bir an kabul ediyorum. Ama her gece onları uyutmaya çalışırken saat 10 da ben onlardan önce uyuyorum ve yarın akşam mutlaka dediğim her şey erteleniyor, yapamıyorum, kendime zaman ayıramıyorum, sabahları da çok depresif uyanıyorum bundan dolayı.
Bazen çok akıllı olurum, yine öyle anlarımdan birinde şahane bir çözüm buldum. Saat 9 deyince, babaya iyi geceler deyip odalarına geçiyoruz. Öncesinde tuvalet, dişler vs. hazırlık kısmı, sütler içiliyor, su bardakları başuçlarına konuyor. Sonra masal okuyoruz ya da çoğunlukla benim uydurduğum bir masalı anlatıyorum-yakında masal kitabı çıkarabilirim-
Sonra sıkıca sarılıyorum, kokluyorum, öpüyorum da öpüyorum. “Anne yeterrr…”,diyene kadar.
Sonra…
Sonra karyolalarının başucuna bir öpücük konduruyorum ve bütün yatağın üzerine öpücük kalkanı açıyorum mahsuscuktan! Böylece yatağa hiç kimse giremiyor onlardan başka. Korkmadan, ana kucağındaymış gibi mışıl mışıl uykuya geçiyorlar.
Bu onlara oyun gibi geliyor, minik dünyalarında korunaklı kaleleri oluyor yatakları. Güven içinde uyuyorlar. E tabii kimse giremediğine göre bende giremiyorum yataklara. Bir omuz atıyorum görünmez duvara “off diyorum kolum kırıldı, “ Bir daha dene anne” diyor, gene deniyorum “oyyy…” diyorum “ne sağlammış giremiyorum!..”
Böylece,
Saat 10 da gazetelerim, kitaplarım ya da kocam yanımda keyifle kuruluyorum koltuğuma, kendime ait birkaç saatten sonra hop atlıyorum yatağıma.
Akıllı annelere sevgilerimle…
|