Mutlu İnsan
(Bugünkü yazımda sizlerle Nüvide Gültunca Tulgar’ın Kendi Kutup Yıldızını Bul-2 isimli kitabından bir hikaye paylaşacağım. Keyifli okumalar…)
Uzun zaman önce İtalya’da bir kral yaşarmış. Kralın her şeyi varmış, hatta çok sevdiği bir oğlu da varmış. Ancak bir nedenden ötürü kralın oğlu mutlu değilmiş.
‘’Ne yapabilirim?’’ diye sormuş kral. ‘’ Eğer seni mutlu edecek bir şey varsa onu söylemen yeter, hemen yapılacaktır.’’
‘’Bilmiyorum,’’ demiş oğlu.
‘’Evlenmek istediğin biri mi var? İster dünyanın en zengin prensesi olsun ister en fakir köylüsü olsun, onunla evlenebilirsin!’’
Oğlunun tek söylediği şey,’’ Bilmiyorum baba,’’ olmuş.
Kral; filozoflar, hekimler, öğretmenler ve rahiplere danışmış. Oğlunu mutlu edebilmek için ne yapılabileceğini sormuş. Uzun süren tartışmalardan sonra basit bir çözüm olduğunu iletmişler. Kral tamamen ve gerçekten mutlu bir adam bulmalıymış.
‘’Onu bulduğunda,’’ demişler, ‘’onun gömleğiyle oğlunun gömleğini değiştireceksin ve bundan sonra oğlun mutlu olacak.’’
Biraz rahatlayan kral gerçekten mutlu bir adam bulmaları için haberciler göndermiş. Bunlar, mutlu olduğunu itiraf eden pek çok adam buldukları halde daha ayrıntılı sorgulamalarda her biri bir yönden mutsuz olduğunu belirtiyormuş.
Aylarca aradıktan sonra kral umudunu yitirmeye başlamış. Ama soğuk bir günde, dışarıda avdayken, kırlarda şarkı söyleyen birinin sesini duymuş. Ses öylesine tatlı ve hafifmiş ki şarkıcının mutlu olması gerektiğini düşünmüş. Kral bakmış ve genç bir adam görmüş, soğuğa karşı sarılıp sarmalanıp bir ağacın altında oturuyormuş.
‘’Söyle bakalım,’’ demiş kral. ‘’Mutlu musun?’’
‘’Olabileceğim kadar mutluyum,’’ demiş genç adam.
‘’Ya gelip sarayda yaşarsan? Bundan hoşlanır mıydın?’’
‘’Hayır, teşekkür ederim. Ben burada olmaktan memnunum.’’
‘’Ya sana bir servet teklif etsem?’’
‘’Çok naziksiniz,’’ demiş adam ’’ ama ben sahip olduğum şeylerle mutluyum.’’
Bu sözler kralı çok heyecanlandırmış çünkü en sonunda gerçekten mutlu bir adam bulduğunu anlamış.
‘’Senden benim için bir iyilik yapmanı isteyeceğim,’’ diye yalvarmış kral.
‘’Ne isterseniz yaparım!’ ’diye yanıtlamış genç adam.
Kral titreyerek, ‘’Gel buraya! Sadece sen benim oğlumu kurtarabilirsin! ‘’ demiş.
Kral titreyen parmaklarla adamın ceketinin düğmelerini açmaya başlamış ve sonra durmuş.
Çünkü mutlu adamın gömleği yokmuş.
Bu da demek oluyor ki mutluluk sahip olduklarımızda değil, içimizde. Bir gömleği bile olmayan bir adamın mutluluğu ile her şeye sahip kralın oğlunun mutsuzluğu başka nasıl açıklanabilir ki? Sevgiyle hoşçakalınnn…
Dr. Hülya Ünal
Aile Ve Yaşam Koçu
.jpg)
.gif)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg){kind=small}
Ekleyen: Dr. Hülya ÜNAL 
Tarih: 27.1.2012 
İzlenme: 
Yazdır:
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
(1).jpg)
