Akordum bozuldu yine bu sıralar.
Nereme dokunsan ayrı ses çıkıyor.
İstediğin kadar nota bil. Beste yap
Enstrüman ben olunca ortaya çıkan kâbus oluyor.
Bırakacaksın böyle zamanlarda beni kendi halime,
Altını kısıp unutacaksın ocakta.
Demleneyim. Sakinleşeyim. Oturayım bir yerime.
Yine kokarım buram buram cam bardağında.
İnce belime dolanır keyiflenirsin.
Köpük köpük olurum şişesin de, biranın.
Şerefe der, İçersin bir soluk da.
Akıtırsın en derinlerine beni doya doya.
Derin bir nefes çekersin,
Ciğerlerine dolar dans ederim.
Sigaranın katran karası dumanı olurum üflersin.
Üflersinde atamazsın huysuzluğumu, kaprisimi içinden.
Sen yeşile hasretken ısırgan olur dalarım ellerini.
Gül dererken bana sen, batırırım dikenlerimi.
Sevmek de zordur beni dönüp gitmek de.
Ayaklarına dolanan sarmaşık olurum
Her köşe başında gölgen, seni bekleyen.
Bir kurtulabilsem kendimden.
Seninle dağlara savrulan rüzgâr olurum.
Kendimden kaçarken sığındım sana ben.
Sen çaresiz.
Hangimizi alacaksın içeri, kimi kimden koruyacaksın.
Bir bilsen, bir bilsem hangisi zehrimiz,
Önce kendime akıtacağım.
Çalılıklar arasında dolaşmak, dalgalarla boğuşmak.
Kan revan içinde kalmak beni sevmek.
Sen çaresiz.
Şu asi ruhumu dizginleyebilsem,dizlerine yatırabilsem..
Ah bir sen olabilsem..
Gelgitlerimde savaşırken kendimle,
Ya bulamazsam bir gün seni geri geldiğimde.
Yorulursan, vazgeçersen,
Kaybedersem…
Antalya, 13,04,2009
Serap Düzgören Arı
|