|
Kim bilir kimlerin yürekleri ağlıyordu bugün. Annesini kaybedenler, annesiz büyüyenler…
Birçoğumuzun özlemi ve acısı yaşanacak, kiminin hatırası kiminin rüyası anlatılacaktı bugün.
Bu pazar elimi yüreğime koydum. Sevgisini ve sıcaklığını hep hissettiğim en değerli varlığımız, annelerimiz için binlerce kez şükrederek duygu birikimimi paylaşmak istedim. Tüm sevgisini verdiği, sımsıcak anılarla dolu bir ömür sürdürdüğü hayat arkadaşını kaybeden ANNEM için; tüm anneler için yazı yazmak istedim bu hafta.
Yaşamımızın en kutsal insanları annelerimizin günüydü bu Pazar. Aslında benim için her gün anneler günüydü.
Gözlerimin gördüğü en güzel güzelliğe bakarak yüreğimden gelen sesle ve ellerimin titrekliğiyle, bazen hüzünlü bazen kederli; genelde mutlu günler yaşayan renkli anılarını anlatan yaşlı bedeniyle hasta yatağında yatıyordu o özel insan. Benim ANNEM!
Çocukluğumuzdan beri içimizi hayallerle, ümitlerle dolduran, insanlara sevgiyle bakmamızı sağlayan en değerli insandır benim için.
Her sabah kalktığımızda güzel ve huzurlu bir gün geçmesi için, varlığını içimize dolduran özenle ve şefkatle bizleri hayata ve okula hazırlayan annemiz. Onu severken sevildiğini bilmek, gittiğimiz her yerde gölgesini hissetmek bambaşka bir şey…
Ara sıra sözlerimizle kırmışızdır onları. Pişmanlığımızı hisseder ve incitmeden sevgisini, güvenini sunardı yaşamımıza. Her zaman o güzel bakışlarında anlaşılır bize olan sevgisi.
Bazen mavi geceme hüzün çöktüğü, umutsuzluğa düştüğüm anlarda, bir meleğin kanatlarına sarılır gibi senin gölgene sarılarak yaşamın dışına çıkmadan senin verdiğim güçle yaşıyorum
Her doğan gün sıradan bir günün devamıdır bizim için. Ancak günümüzü değerli kılan, sırlarımızı paylaştığımız, gizli limanımız, sığınağımız etrafımızdaki insanlardan biridir annemiz.
Hayatımızda hep sevginin peşinden koşan bizler değil miyiz?. Küçük bir çocuğun en saf sevinci gibi, ilerleyen yaşamlarımızda en acı üzüntüleri de elbet yaşarız. Annemizin kıymetini daha da çok anlarız. Özlemlerimiz çağlar. Su tanesi misali boşluktan düşer, kayalara çarpar. Ona sarılmanın ve onla olabilmeyi istemekten kendimizi alamayız.
Yüreğimdeki sevgi ve güzellikler içinde yaşantımın başrolünü sen oynuyorsun. Biliyorum ki seni çok sevmek; vazgeçilmezim… ‘’Seni anlamıyorum’’ dediğim günler var ya… Her geçen zaman diliminde seni öğreniyorum. İki hayat yaşıyorum. Seninle ve sensiz bir yaşam…
Seni senle sevmeyi öğrenmek, bir fidana hayat kaynağının suyunu vermek gibi.!
Sevgimin, duygularımın sahibisin; iyi ki varsın canım ANNEM…
Sen mutluluğun yüreğime dokunan elisin BİRTANEM…
Seni yanımda görmekten her zaman sevgini, şefkatini hissediyor olmam bana güven ve huzur veriyor.
Seni çok seviyorum benim melek yüzlü anneciğim…
|
.jpg)
.gif)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg){kind=small}
Ekleyen: Nurcan OFLUOĞLU ŞEN 
Tarih: 9.5.2009 
İzlenme: 
Yazdır:
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
(1).jpg)
