|
Yazı yazamıyordum uzun zamandır. Elimdeki işleri tamamlayabilmek için ara vereyim dedim biraz. Her geçen gün, birbirinin aynı gibi gözüküyor olsa da, geçmişte belirlenen önemli bir tarihin ister istemez, farklı bir manası vardı, bu günlerde üzerimde…
Anneler günüydü bu özel günlerden biri. Benimde yazı yazmam gerekiyordu bu durumda. Annelik duygusunun nasıl bir şey olduğunu bilmiyor olsam da, en az bir annenin yaşadığı acıyı, özellikle bir şehit annesinin en derinden kederini, hissedebiliyordum bende.
Ne üzücüdür ki, anneleri ağlatan bir ülke olduk uzun yıllarca…
Kim bilir, kaç şehit anası ağlıyor bu ülkede? Kim bilir kaç anne daha ağlayacak kaybetmenin felaketini yaşadıkça…
İşte o çok değerli şehit annesinin, gözü yaşlı acı dolu yüreği, kaleme sığınarak, beyaz kâğıda dökülen mısralardan…
“Bir ana düşünün!..
Diline ve gözlerine isyanı yasaklamış.
"BEN ŞEHİT ANASIYIM "diye gururunun acısından daha ötede olduğunu haykırır.
Benim balam ölmedi ki der,
"ŞEHİTLER ÖLMEZ" diye de evlat acısıyla yanan ana yüreğine su serpmeye çalışır.
Suyu ab-ı hayat,
duaları yavrusunun vatan uğruna,
bayrak uğruna,
hürriyet uğruna,
milleti ve inancı uğruna şehit oluşudur.”
O annede çocuğunun mürüvvetini görebilseydi. Zor anlarında kol kanat gerebilseydi. Gülen mutlu yüzüne huzurla, sevinçle bakabilseydi…
O öyle bir anne ki, yüreğindeki derin acılarla kıvranırken belli belirsiz, gurur ve sabırdan oluşan siyah kalın bir perdenin arkasına, saklıyordu can çekişen ruhunu. Canından bir parçasını kaybetmiş olmanın yarattığı sessiz çığlığın ve hasretin acısı ciğerlerini dağlarken, yarattığı tahribatı tahayyül etmek çok zor olmasa gerek. Kadın erkek ayırt etmeden. Hepimiz…
Bildiğim tek bir şey vardı. Bu özel anneler günün de etken oldu işte benim için. Bu ülkede birçok şehit annesi var, her gün ağlayan… Yeryüzünden yok olup giden gencecik, bahar yüzlü çocuklar nüfustan silinirken, ardından bıraktıkları tek gerçekti yüreği hep kan ağlayan anneler… Geçen zamanın üstünü örtmesiyle de, herkesi yine kendi yoluna sürükleyen, unutulan, kendi kaderine bırakılan şehit anneleri…
İster yönetenlerin başarısızlığı sonucu deyin, ister kişisel hırs/menfaat didişmesi deyin her halükarda vebali büyüktür siyaset yapmanın. Politikacılar bunun farkında mı değil mi?
Vatanı korumak, bütünlüğü sağlamak uğruna, sevgiyle dopdolu o muazzam yürek, bu yaşlı dünyaya çocuk getirdiği için değil de, sadece acımasız ve hoyratça, canlarını kaybetmeleri, ağlatıyordu tüm dünyada, annelerin hepsini…
|
.jpg)
.gif)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg){kind=small}
 - Kopya.bmp)
Ekleyen: Nurcan OFLUOĞLU ŞEN 
Tarih: 8.5.2010 
İzlenme: 
Yazdır:
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
(1).jpg)
