Allah’a şükür memleketi güllük gülistanlığa çeviren büyüklerimiz Suriye’nin içişlerine müdahale ederek oraya da bizdeki demokrasinin aynısından getirmek için çalışmalara başlamışken, hazır bu boşluktan yararlanarak Türk Dil Kurumu Sözlüğü’nü elime aldım ve “Acaba bu Türkçe ne menem bişeydir, kaç tane kelime vardır, insanlarımız bu kelimelerin yüzde bilmem kaçını kullanıyorlar” diye araştırdım..
Sonucu merak ettiyseniz söyleyeyim; Fiyasko..
Buna göre biz çılgın Türkler’in çok yakında atalarımız mağara adamlarının yaptığı gibi işaretlerle anlaşmasına ramak kalmış..
Aslında buna pek de şaşırmadım.. Hem niçin şaşırayım ki!
Büyük çoğunluğumuz “Elli” yerine “Alllii”, “Benzin” yerine “Banzinnnn” diyorsa,
Bankaya gittiğinizde memur parayı size “Alli, yüz, yüzalli, ikiyüz, ikiyüzalli…” diye sayarak veriyorsa,
Akaryakıt alırken pompacı;
-“Abi banzinnn kaç liralık olsun..” diye soruyorsa,
Ya da milletin Avam Kamarası sayılan kahvehanelerde siyasetten spora, sanattan ekonomiye değişik yelpazelerdeki her türlü sorunu ince belli bardakta çayını yudumlarken şıppadak çözüveren yurdum insanı Türkçe Arapça karışımı ağdalı bir ağızla atıyorum
“Ankara’dakiiii Adalet Baaakanııı…” diye söze başlıyorsa..
Elbette ki şaşırmam..
Günümüzde 2000 kelime ile konuşan İngilizlerin aksine bizimkiler Türk Dil Kurumu Sözlüğü’nde bulunan 111 bin 27 kelimenin sadece 400’ünü kullanarak (O da vücut dili yardımıyla ellerini kollarını sallayarak, bazen de kafa atarak) bu işi başarıyor..
Aslına bakarsanız konuşmamakta pek de haksız sayılmazlar yani..
Çünkü o zaman ya polisin biber gazına hedef oluyorlar, ya da soluğu Silivri’de alıyorlar..
İşin trajikomik tarafı, dört yüz kelimenin büyük çoğunluğunu yanlış konuşuyor olmamız.
Bu kelimelerden ilk aklıma gelenleri liste halinde aşağıya çıkardım. Biraz düşününce sizler de bu örnekleri çoğaltabilirsiniz..
|