Medyamızın onca körlüğüne rağmen, Reyhanlı’da yaşanan çifte bombalı saldırıdaki olaylara duyarsız insanımızın olabileceğine inanmam. Fakat görenlerin aktardığı haberler de beni kesmedi doğrusu. Sosyal medya da olmasa; Reyhanlı’da da bir “Hızlandırılmış Tren kazası olmuş” muamelesi çekecek muhteremler…
Yaşananların/yaşatılanların anlatılması zor; hem de çok zor. En iyisi mi bir şiire yükleyip duygu ve düşünceleri, anlatmaya çalışayım istedim; düz yazıyla olanaksız çünkü…
Buyurunuz:
REYHANLI…
Patlayan bomba değil; beyinlerin çöp deposudur.
Sonrasında kara dumanlardır yükselen gökyüzüne…
Kulakları sağır eden gürültü…
Ve gece mavisine dönen gökyüzü…
Savrulmuş her yana insan bedeni ve parçaları...
Bir kent ki; kan gölüne döndürülmüş…
Ve artık, acının adıdır; Reyhanlı…
*
Reyhan zenginliği ve kokusuyla adını almışlığı mıdır tek suçu?..
Bilinmez…
Yoksa Karanlığın İlahları Kurbanlar mı istediler?..
Kana susamışlıkları ve olanca histerileriyle…
Reyhanlı, Reyhanlı olalı böyle oyun görmedi daha Emmioğlu…
Duymadı Gardaşım,
Yükselen ateş topunda kavruldu umutlar;
Kül oldu düşleri sabilerin…
İlkin, güvercinler şehit düştü çatılardan…
Ağladı;
Gökyüzü iki gözü iki çeşme, gün ortasında…
Ve artık, acının adıdır; Reyhanlı…
*
Reyhanlı…
Kan kaybediyor;
Can pazarı değil, can panayırıdır kurulan…
Meydanlarda yığınla yaralı…
Ambulans sirenlerini bastırırken feryat figan;
Daha ovuştururken,
Siperde ellerini baykuşlar;
Taze mezarlar şehitlerini bekliyor…
Ölüm!..
Dipsiz bir kuyuda yolculuk;
Ardı arkası gelmeyen bir yolculuksa eğer?..
Maalesef;
İnsanların olanca naçarlığında pişiyor çözüm…
Hayat, her daim bu topraklarda pahalı olmuştur anam, bacım
Benden iyi bilirsin;
Çelikten iradeli, tunçtan sert olsa da insanları;
Hoşgörü ve farklılıkların gökkuşağı olsa da Tarihler boyu,
Nafile …
Ve artık, acının adıdır; Reyhanlı…
Efece Haber Gazetesi / 13 Mayıs 2013 Pazartesi – Süleyman Duman
|