“BARIŞ VE ÖLÜM”
Tüm insanlar, bilmez misiniz ki en fazla yüz sene yaşanabiliyor.
Hayatın geçiciliği şüphesiz olmasına karşın hangi birimiz bunu bilerek yaşıyoruz ki?
Hangi birimiz yanımızdakinin ya da karşıdakinin bir gün ölebileceğini düşünüyor ve bunun için çaba harcıyoruz?
Daima hatırlayabiliyor muyuz ölümlü olduğumuzu?
Yastığa başımızı koyduğumuzda ömürden bir gün eksildiğini fark edebiliyor muyuz?
Belki fark etmek istemiyor, kaçıyoruz bu gerçekten…
Ama, kaçmanın düşünmemenin bir etki etmediği bir gerçek ölüm.
Herkesi zamanın geldiğinde nefesinden yakalayacak bir bitiş...
Kimi yatağında,
Kimi yangında,
Kimi savaşta
Kimileri ise çeşitli hastalıklarla…
Bilinmezlikler içinde ki gerçek; giden için son, kalan için başlangıç ya da acıların başlangıcı ölüm.
Ölümden korkmamalıyız bence. Düşünmeli ona göre yaşamalıyız.
Attığımız her adımın her anın değerini bilerek yaşamalı...
Kimseyi incitmemeli, savaşlarla çocukları, sevenleri sevgisiz ve kimsesiz bırakmamalı..
Nasıl olsa en fazla yüz sene yaşanmıyor muydu?
Bu dünya hepimize yeter.
Evren tüm canlıların ihtiyaçlarına cevap verebilecek düzeyde…
Bilerek isteyerek kasten insanı öldürmek; insanlık düzeyiyle alakalı değil bence...
Hayvanlarda öldürüyor!
İnsanların öldürmesini anlamıyorum!
Güç ve marifet yaşatabilmektir.
Merve KÖSE
|